Avrupa seçimleri: Brüksel’deki statükoyu bozabilecek üç şey

6-9 Haziran tarihleri ​​arasında yaklaşık 373 milyon Avrupalı, Avrupa Parlamentosu’na 720 yeni üye seçmek üzere sandık başına çağrılacak.

Anketler, seçmenlerin aşırı sağa akın etmesi nedeniyle geleneksel merkezci güçlerin baskı altında olduğunu gösteriyor.

Bazıları bunun Avrupa Parlamentosu’ndaki güç kadranını değiştirebileceğini ve sağcı milletvekillerine göç, iklim, tarım, ticaret ve teknoloji gibi konular da dahil olmak üzere bloğun politikaları üzerinde her zamankinden daha fazla nüfuz verebileceğini söylüyor.

Ancak çoğu şey seçim gecesinde ne olacağına ve oylama sonrasında siyasi gücün aracılık yapmasına bağlı olacak.

Euronews seçimlerde dikkat edilmesi gereken üç şeyi sıralıyor.

1. Aşırı sağ beklendiği gibi yükselişe geçecek mi?

Göçü azaltma, iklim eylemine karşı geri adım atma ve Avrupa ülkelerine sözde egemenliği yeniden sağlama vaadiyle kampanya yürüten aşırı sağ güçler, desteklerinin kıtanın her köşesinde arttığını görüyor.

Avrupa Parlamentosu’nda radikal sağcı güçler iki grup oluşturmak üzere bir araya geliyor: Milliyetçiler Avrupalı ​​Muhafazakarlar ve Reformcular(ECR), Giorgia Meloni’nin İtalya Kardeşleri (FdI) ve Polonya’nın Hukuk ve Adalet Partisi (PiS) gibi partileri ve daha katı aşırı sağı içeriyor Kimlik ve Demokrasi(ID), Marine Le Pen’in Ulusal Mitingi’ni (RN) ve Geert Wilders’in Hollanda Özgürlük Partisi’ni (PVV) barındırıyor.

Euronews’in Süper Anketi, aralarında bir sonraki Avrupa Parlamentosu’ndaki sandalyelerin %20’sini elde edebileceklerini öngörüyor. Radikal sağ, aralarında Belçika, Fransa ve İtalya’nın da bulunduğu yaklaşık altı üye ülkede de oyları kazanma yolunda ilerliyor.

Ancak Avrupa Parlamentosu’nun sağ kanadı derinden bölünmüş, örgütsüz ve Avrupa yanlısı güçler tarafından güvensiz durumda. Seçim gecesi sandık tahminleri gerçekleşse bile bu partilerin birliği bulAB sahnesinde yeni buldukları nüfuzu kullanacaklarsa.

İtalyan Giorgia Meloni kral yapıcı olarak rol almak Oylama öncesinde solundaki ortaklar onun desteği için mücadele ediyor. İlk olarak merkez sağın tercihi Ursula von der Leyen Avrupa Halk PartisiAvrupa Komisyonu başkanlığına aday olan (EPP), Meloni ile anlaşma yapma isteğini açıkça ifade etti ve ikinci dönemi güvence altına almak için İtalyan Kardeşler milletvekillerinin desteğine güvenebilir.

Bu teşvik etti öfkeEPP’nin merkez sol ve merkezdeki geleneksel müttefiklerinden.

Aynı zamanda Fransa’dan Marine Le Pen, Meloni’ye Avrupa Parlamentosu’nun sağcı güçlerini aşırı sağcı bir ittifakta birleştirmesi için yalvarıyor; bu ittifak, şu anda Avrupa Parlamentosu’nda siyasi bir ailesi olmayan, Macaristan Başbakanı Viktor Orbán’ın partisi gibi partileri de içerebilir. Fidesz.

Böyle bir grubun oluşması aylar sürebilir, ancak bu partiler aralarındaki farklılıkların üstesinden gelmeyi başarabilirlerse, potansiyel olarak Avrupa Parlamentosu’ndaki ikinci en büyük siyasi güç haline gelebilirler.

2. Merkez zemin dayanabilecek mi?

Onlarca yıldır Avrupa Parlamentosu yasa çıkarabiliyor çünkü merkezdeki Avrupa yanlısı partiler birlikte çalışmayı kabul ediyor.

Merkez sağ EPP, merkezci Avrupa’yı yenileyinve merkez sol Sosyalistler ve Demokratlar(S&D) her zaman tüm sandalyelerde rahat bir çoğunluk elde etmeyi başardı ve bazı önemli oylar için de Yeşiller’e güvendi.

Bu, tüm yasama dosyaları üzerinde her zaman birlikte oylama yapılması anlamına gelmez; bunun yerine, ortak yasama organı olarak parlamentonun çalışmasının sorunsuz bir şekilde ilerleyebilmesini sağlamak için ‘geçici’ koalisyonlar oluşturdukları anlamına gelir.

Ancak anketler bu parti koalisyonunun her zamankinden daha fazla baskı altında kalacağını öngörüyor. Geleneksel iktidar partilerinden duyulan hoşnutsuzluk, daha fazla seçmenin gözünü yalnızca radikal sağa değil, aynı zamanda radikal sola da yöneltiyor.

Euronews’in Süper Anketi, Avrupa Parlamentosu’ndaki en büyük üç grubun hala sandalye çoğunluğunu elinde tutacağını, ancak çoğunluğun muhtemelen her zamankinden daha zayıf olacağını ve bu da merkezin çekiciliğini kaybettiğinin bir işareti olduğunu öne sürüyor.

Bu eğilim en çok, aşırı sağ Ulusal Ralli’nin geleneksel partilerin aleyhine yavaş ama istikrarlı bir şekilde sağlam bir seçmen tabanı biriktirdiği Fransa gibi ülkelerde belirgindir.

3. Ertesi gün ne olacak?

Avrupa Parlamentosu’nun ve daha geniş AB kurumlarının geleceği, önümüzdeki haftalar ve aylarda yapılacak siyasi pazarlıkların yanı sıra oylamanın sonucuna da bağlı olabilir.

Seçim sonucu, AB’nin güçlü yürütme kolu olan Avrupa Komisyonu’nun bir sonraki başkanının kim olacağını etkileyecektir.

Geçtiğimiz on yıl boyunca blok, ağırlığını AB’nin arkasına koymaya çalıştı. sözde Spitzenkandidaten sistemiAvrupa’daki siyasi partilerin Komisyon’a başkanlık edecek bir lider adayı çıkardıkları yer.

EPP’nin seçim gecesinin sonunda Avrupa’nın en büyük siyasi partisi olarak ortaya çıkması az çok garanti olduğundan, seçtikleri Ursula von der Leyen’in görevde ikinci bir dönemi güvence altına almak için ilk sırayı alması gerekiyor.

Ancak işi güvence altına almak için Avrupa Parlamentosu’nun yeni üyelerinin (AP) salt çoğunluğunun onayına ihtiyacı olacak ve geleneksel müttefikleri, Meloni’ye ve aşırı sağcılara yönelik son teklifleri nedeniyle ona sırtlarını dönerse bu zor olabilir. .

Parlamentodaki oylamanın Eylül ayında yapılması bekleniyor ve gizli oylama olarak gerçekleşecek. Fransa’nın merkez sağ Cumhuriyetçileri gibi, von der Leyen’in kendi EPP partisi içindeki bazı ulusal delegasyonlar bile ona karşı oy kullanmaya hazırlanıyor.

Ancak AB liderleri 2019’da olduğu gibi tamamen yeni bir aday göstermeyi de seçebilirler; bu da beklenmedik bir yüzün AB’nin en etkili görevine paraşütle atlanabileceği anlamına geliyor.

Seçimler aynı zamanda Brüksel’deki, şu anda eski Belçika başbakanı Charles Michel’in elinde olan Avrupa Konseyi başkanlığı ve Avrupa Dış Eylem Servisi’ni (EEAS) yöneten üst düzey diplomat gibi diğer üst düzey görevler için daha geniş bir yarışı da tetikleyecek.

Bu rollerin dağıtımı cinsiyet, coğrafi temsil ve siyasi bağlılık arasında hassas bir denge kurmayı gerektirir. AB liderlerinin üç rol için seçimlerini tartışmak üzere Haziran ayı sonlarında Brüksel’de iki kez toplanması bekleniyor.