‘Bakımsız ve kaotik’: İtalyan göçmen hapishanelerinin gerçeği

Ousmane Sylla bir İtalyan göçmen hapishanesinin avlusunda son duasını ederken dışarısı hâlâ karanlık ve sessizdi.

Birkaç dakika sonra şafağın sessizliği bozuldu. Kaos, Roma’nın eteklerindeki Ponte Galeria’nın gözaltı ve sınır dışı merkezini ele geçirdi. 21 yaşındaki Gineli intihar etmiş gibi görünen bir durumda ölü bulunmuştu.

Cesedini bulan diğer tutuklular yardım için çığlık attı ve çılgınca onu hayata döndürmeye çalıştı. Sağlık görevlileri nihayet geldiğinde Sylla gitmişti.

Onun ölümüne öfkelenen göçmenler, hapishanedeki yatakları ateşe verdi, kapıları kırdı ve güvenlik güçlerine taş attı. İsyanlar 13 kişinin tutuklanmasına yol açtı.**

Sylla’nın Şubat ayındaki ölümü, göçmenlere yönelik bu fiili hapishanelerdeki koşullara ışık tuttu ve aşırı sağcı Başbakan Giorgia Meloni liderliğindeki hükümetin ülke çapında daha fazla bu tür tesisler inşa etme sözü vermesi nedeniyle İtalya’nın göç politikası hakkında soruları gündeme getirdi. yurtdışında olduğu gibi.

Gözaltı ve sınırdışı merkezleri 1999 yılında kuruldu ve avukatlar ve aktivistler tarafından “insan hakları açısından kara delikler” olarak tanımlandı. İtalyan hükümeti, bunların Sylla gibi göçmenleri kaçakçı tekneleriyle Akdeniz’i geçmekten caydırmak için gerekli olduğunu söylüyor.

Merhum Ousmane Sylla’nın annesi ve kardeşleri, 9 Nisan 20 Salı günü Gine’nin Conakry kentinin bir banliyösü olan Matoto Bonagui’deki cenazesinin ardından evlerinde fotoğraf çektirmek için bir araya geldi.

Sylla’nın Batı Afrika ülkesi Gine’den İtalya’ya yolculuğu 2022’de başladı. Yedi çocuktan biri olan Sylla, COVID-19 salgını sırasında okulu bıraktı. Duvarcılığı öğrendi ama asıl tutkusu şarkı söylemekti. Sylla, TikTok’ta kafiye yaptığı ve bir rapçi gibi ellerini hareket ettirdiği videoları yayınladı.

Ablası Mariama Sylla, ailenin başkent Konakri’nin eteklerindeki mütevazı evinden “Hayali büyük bir yıldız olmak, herkesin adını anması ve herkes için şarkı söylemesiydi” dedi.

Avrupa Rüyası kötüye gidiyor

Avrupa’ya ulaşmak için Sylla, Mali, Cezayir ve Tunus üzerinden Sahra’yı geçti. Kaçakçıların binlerce göçmeni Kuzey Afrika’dan çürük teknelerle Avrupa’ya taşıdığı Tunus kıyılarına doğru yola çıktı.

Bu Orta Akdeniz rotası dünyadaki en ölümcül göç geçişlerinden biri olarak biliniyor; Yalnızca geçen yıl 2.500’den fazla kişi öldü veya kayboldu.

Sylla, Akdeniz’de neredeyse boğulmak üzereyken nihayet 29 Temmuz 2023’te İtalya’nın Lampedusa adasına ulaştı.

Sylla, Fransa’da yaşayan ağabeyinin yanına gitmeye çalışıyordu. Ancak 9 Ağustos 2023’te sınır kasabası Ventimiglia’ya ulaştığında Fransız yetkililer tarafından reddedildi. İkamet alma şansını artıracağı umuduyla yaşı hakkında yalan söyleyen Sylla, güneye, Cassino kasabasındaki reşit olmayan göçmenler için bir merkeze gönderildi.

Ancak kardeşi ve tanıklar AP’ye, mekanın şiddet dolu ve işlevsiz olduğunu söyledi. Sylla, Cassino’da bulunduğu süre boyunca diğer göçmenler tarafından defalarca dövüldüğünü anlattı.

Merkezde çalışan görgü tanıklarına göre tesiste uygun kıyafet, psikolojik destek ve tercüman gibi temel hizmetlerden yoksundu. Yiyecek teslimatı, cep harçlığı ve mobil veri kartları da kıttı.

13 Ekim’de Sylla, kendisini ülkeden sınır dışı eden bir emir aldı. Sylla’ya yardım eden avukat Dario Asta’ya göre, bir gün sonra Trapani’deki bir gözaltı ve sınırdışı merkezine transfer edildi; bu, hayatının son dört ayını geçireceği iki göçmen hapishanesinden ilkiydi.

Sylla’ya yardım etmeye çalışan başka bir avukat olan Giuseppe Caradonna, bir psikoloğun akıl sağlığı sorunlarını ilk kez o zaman fark ettiğini söyledi.

Caradonna, 14 Kasım’da yerel yetkililere Sylla’nın zihinsel ve fiziksel durumunun onu gözaltına alınamayacak hale getirdiğini bildirdi ve onun özel bir tesise nakledilmesini talep etti.

Ancak transfer talebi reddedildi ve 5 Ocak’ta hakim onun üç ay daha tutuklu kalmasına karar verdi.

‘Onu terk ettiler’

Gine-Bissau’dan bir göçmen tutuklu, Sylla’nın Trapani tesisindeki bir doktor tarafından sağlanan günlük ilaçları aldığını söyledi.

Ocak ayı sonlarında merkezde çıkan ve büyük kısmını yakan bir isyan çıkınca ikisi de Roma yakınlarındaki Ponte Galeria gözaltı merkezine nakledildi.

Sylla kendisini nakledecek otobüse binerken, bir doktor ona dava dosyasını verdi ve gerekli bakımı alabilmesi için onu yeni merkezdeki personele göstermesi konusunda ısrar etti.

Tutuklular, 19 Mart 2024’te Roma’da göçmenleri ülkelerine geri gönderilmeden önce tutmak için İtalya’da oluşturulan tesislerden biri olan Ponte Galeria merkezinin açık alanında toplanıyor.

Ancak dosyanın Roma gözaltı merkezindeki herhangi bir profesyonel tarafından görüldüğüne ve Sylla’nın merkezin psikoloğu tarafından hiç görülmediğine dair hiçbir kanıt yok. ORS adlı uluslararası bir gözaltı ve kabul şirketi tarafından yönetilen merkez, Sylla’nın tedavisi hakkında yorumda bulunmadı ancak sözleşme, tutuklulara psikolojik bakım sağlama sorumluluğunun bulunduğunu doğruladı.

Dört gün sonra genç adam kendi canına kıydı.

İtalya’da şu anda ülke çapında 700 yabancıyı aynı anda idari gözetim altında tutma kapasitesine sahip 10 göçmen hapishanesi bulunuyor. Trapani’ninki de dahil olmak üzere iki tanesi yükseltme nedeniyle kapalı.

Teorik olarak merkezlerin amacı sınır dışı etmek. Ancak İçişleri Bakanlığı verilerine göre gözaltı merkezlerindeki göçmenlerin yalnızca yüzde 52’si başarıyla sınır dışı ediliyor. Geriye kalanlar ise en sonunda sınır dışı edilme kararıyla serbest bırakılıyor, çalışamıyor veya durumlarını düzeltemiyorlar. Birçoğu kayıt dışı ekonomiye giriyor ya da suç gruplarının kurbanı oluyor.

Hak grupları ve insan hakları avukatları yıllardır göçmen cezaevlerindeki kötü koşulları kınadı ve belgeledi; bunlar arasında yeterli sağlık hizmetlerinin olmayışı, tutukluları sakinleştirmek için aşırı psikiyatrik ilaç reçetesi yazılması ve avukatlara ve akrabalarına sınırlı erişim de bulunuyor.

2019’dan 2024’e kadar, yüzlerce intihar girişiminin ve kendine zarar verme olaylarının da kaydedildiği İtalya’nın gözaltı merkezlerinde beşi intihar nedeniyle 13 kişi öldü.

Sylla’nın akrabaları onun ölümünden İtalyan hükümetini sorumlu tutuyor.

Konakri’deki cenazesinden kısa bir süre sonra AP’ye konuşan Mariama, “Onlara çok ama çok kızgınım” dedi. “Küçük kardeşime yaptıkları, onu bir insan değilmiş gibi terk ettiler. Öfkeliyim.”