Birliğin Durumu: AB seçimleri Fransa’yı belirsizliğe sürükledi

Avrupa seçimleri sona erdi ve gelecekteki ittifaklar, koalisyonlar ve üst düzey pozisyonlar üzerindeki pazarlıklar başladı.

Toplantılarda, toplantılarda ve daha birçok toplantıda seçmenin kararının kazananları ve kaybedenleri önümüzdeki beş yıl boyunca yasama mücadelesine hazırlanmaya başladı.

Bir dakika içinde buna geri döneceğiz.

Ama önce: Ukrayna için yoğun bir diplomatik faaliyet haftasıydı.

Cumhurbaşkanı Volodymyr Zelenskyy, Berlin’deki ülkenin İyileşme Konferansına, İtalya’daki G7 zirvesine ve İsviçre’deki küresel barış zirvesine gitti.

Ukrayna’nın elektrik ağının onarımı için kısa vadeli yardım, enerji sistemine uzun vadeli yatırım yapılması çağrısında bulundu ve Rusya’nın füze saldırılarını püskürtmek için daha fazla yardım çağrısını yineledi.

Federal Meclis’teki Alman milletvekillerine sürekli destekleri için teşekkür eden inatçı Zelenskyy, Moskova ile uzlaşma konusunda ne düşündüğünü açıkça ortaya koydu – ve bu neredeyse hiç bir şey değil:

“Rusya savaşın saldırganlığından sorumlu tutulmalıdır. Rusya’nın kalıntıları kaldırması gerekiyor. Rusya ülkemizde meydana gelen zararın tamamını ödemelidir. (…) Rusya’nın hayatı küçümseyerek Avrupa’da ilerlemesine izin vermeyeceğiz.”

Avrupa düzeyinde, Avrupa seçimleri merkezci partilerin aynı çoğunluğunu getirdiğinden, Ukrayna’ya verilen destek garantilenmiş gibi görünüyor.

Aynı zamanda seçmenler özellikle Fransa’da beklendiği gibi aşırı sağı da güçlendirdi.

Marine Le Pen’in Ulusal Miting partisi olağanüstü kazanımlar elde ederek Paris’teki iktidarın kapılarına yaklaştı.

Bu siyasi deprem, Başkan Emmanuel Macron’un yalnızca birkaç hafta içinde erken seçim çağrısı yapmasına olanak tanıdı.

Bazı gözlemciler bunun yüksek riskli bir kumar olduğuna inanıyordu. Ancak Macron, ılımlı güçlere sağ ve soldaki aşırılıklara karşı birleşme çağrısında bulundu:

“Sosyal Demokratlar, Radikaller (merkez sol), Yeşiller, Hıristiyan Demokratlar, Charles de Gaulle’ün mirasçıları (merkez sağ) ve daha yaygın olarak yurttaşlarımızın ve siyasi liderlerin birçoğunun bu gruba dahil olduğuna inanıyorum. Aşırılıkçılar tarafından temsil edildiğini düşünmüyorum, yeni bir proje inşa etmek için liderleriyle birlikte çalışabiliriz.”

Bu haftanın olaylarını tartışmak için Alman Marshall Fonu ve Peterson Uluslararası Ekonomi Enstitüsü kıdemli araştırmacısı Jacob Kirkegaard ile konuştuk.

euronews: Avrupa seçimlerinde merkez ve onların partileri sağlam bir çoğunluğu elinde tutuyor. Şimdi ne bekleyebiliriz, işler her zamanki gibi mi olacak?

Kirkegaard: Aslında her zamanki gibi işlerin yoluna oldukça yakın olacağını düşünüyorum. Örneğin, bir sonraki liderlik ekibinin, yani Komisyon, Konsey, Yüksek Temsilci vb. başkanlıklarının seçilmesi sürecinin oldukça hızlı ilerleyeceğine inanıyorum, açıkça yeniden atamanın öncülüğünde, benim görüşüme göre, Ursula von der Leyen’in Komisyon başkanı olarak atanması, EPP’nin ve CDU’nun Almanya’da başarılı olması gerçeğiyle neşelendi. Yani arkasında güçlü bir demokratik yetkiye sahip olduğu söylenemez ama yine de alternatif adaylardan daha iyi bir güce sahip.

euronews: Diyelim ki haklısınız Parlamento, Ursula von der Leyen’i Komisyon başkanlığına yeniden seçecek, aşırı sağa ulaşmaya çalışacak mı ve bunun siyasi gündemi üzerinde nasıl bir etkisi olacak?

Kirkegaard: Hayır, bunun onun ilk stratejisi olacağını düşünmüyorum. Liberaller, merkez sağ, merkez sol temelinde hâlâ çoğunlukta. Üstüne üstlük bu seçimde önemli kayıplar verenler arasında Yeşiller Partisi’nin de bulunduğunu unutmamak gerekiyor. Bunun anlamı, Ursula von der Leyen’in yeni dönemde Yeşil Anlaşma’nın bazı yönlerini sulandırmasından açıkça korkan Yeşiller’in olduğu anlamına geliyor. Sayıları daha az olduğu için eskisinden daha fazla etki yaratmaya ihtiyaçları var. Dolayısıyla, eğer iletişime geçmesi gerekiyorsa, Yeşiller’in çok daha iyi bir fırsat olacağını söyleyebilirim çünkü kendi partisinin ve başkalarının desteği açısından bunun ona çok fazla bir maliyeti olmayacak.

euronews: Asıl şok edici olan elbette Emmanuel Macron’un birkaç hafta içinde erken seçim çağrısında bulunmasıydı. Orada ne olmasını bekliyorsunuz?

Kirkegaard: Dur tahmin edeyim. Buradaki ironi, Avrupa seçimlerinin bazı ulusal düzeylerde, en başta da elbette Fransa’da, daha fazla dalgaya neden olmuş gibi görünmesidir. Hayır, sanırım şu anda Fransa için o akut belirsizlik dönemindeyiz. Fransa parlamento seçim sistemi iki turlu bir sistemdir. Bu da tahmin etmeyi oldukça zorlaştırıyor. Bu parti koalisyon anlaşmalarına prim veriyor. Ve bunların vurulduğunu ve sonra vurulduğunu görüyoruz. Cumhuriyetçilerin ya da en azından Cumhuriyetçilerin lideri Eric Ciotti’nin Le Pen’le birlik olmaya çalıştığını gördük. Solda yeni bir Ön Populaire için de benzer hamleler gördük. Ancak Avrupa seçimlerinin kazananı, sol kanattan oy toplayan Glucksman şunu söyledi: “Bensiz”. Yani ne olacağı çok çok belirsiz.