Birliğin Durumu: AB’deki en iyi işler ve Doğa Restorasyon Yasası

Bu hafta, AB seçimlerindeki durgunluğun ardından Brüksel’in yeniden canlandığı görüldü; gelen milletvekilleri, seçmenlerine işe başladıklarını göstermek için selfieler çekiyordu.

Ancak haftanın en büyük olayı, AB liderlerinin Avrupa Parlamentosu seçimlerine yetişmesiydi ancak yedi saatlik zirveleri, Brüksel’deki en üst düzey görevi kimin alacağı konusunda bir anlaşmaya varamadıkları için iklim karşıtıydı.

AB Konseyi başkanı Charles Michel, “Haziran sonuna kadar bir karar vermenin ortak görevimiz olduğunu düşünüyorum. Bunu birkaç kez kamuoyuna açıkladım.” dedi.

Ancak zirve, bu adam için, yani görevden ayrılan Hollanda başbakanı Mark Rutte için iyi bir gün oldu.

Hollanda koalisyon hükümeti neredeyse yemin ederken, Mark Rutte NATO’nun bir sonraki Genel Sekreteri olmayı umuyor.

Zirvenin aralarında Macaristan başbakanı ile yüz yüze zaman geçirdi ve Macar birliklerini Ukrayna’ya konuşlandırmamayı veya Macarca parayı Ukrayna misyonlarına harcamayı kabul etti.

Bu ona Viktor Orbán’ın NATO’yu yönetme konusunda tam not almasını sağladı.

Brüksel çevrelerinde pek hoş karşılanmayan şey şuydu: Macaristan başkanlığının 1 Temmuz’da başlayacak olan 6 aylık AB başkanlığına ilişkin sloganı.

Trump günlerinin taklitçisi olan Macaristan, AB’nin siyasi gündemini şekillendirmek ve dünyada Avrupa’nın gerileyişi konusunda uyarıda bulunmak için “Avrupa’yı Yeniden Büyük Yap” mantrasını seçti.

Doğa Restorasyon Hukuku

Bu arada Pazartesi günü Lüksemburg’da, AB çevre bakanları zarar görmüş ekosistemleri ve kirlenmiş nehirleri onarmayı amaçlayan dönüm noktası niteliğindeki bir yasaya son onaylarını verdi.

Yıllar süren müzakerelerin ardından bu, şu anda Avrupa Birliği başkanlığını yürüten Belçika için bir zafer oldu; her ne kadar Belçika hükümeti Valonya ve Flandre arasındaki bölünmeler nedeniyle oylamada çekimser kalmış olsa da.

Oylama, Çevre Bakanı Leonore Gewessler’in hükümet çizgisine karşı çıkarak lehte oy kullandığı Avusturya sayesinde geçti.

Gewessler, “Konsey toplantılarında bakanların karar vermesi yalnızca hukuki dava değil, aynı zamanda Avusturya hükümetinde uzun süredir devam eden bir uygulamadır. Ben de bugün bunu yaptım” dedi.

Bu yasanın tam olarak ne anlama geldiğini öğrenmek için, daha önce ClientEarth’ten çevre avukatı olan ve 4 yılı aşkın süredir bu yasayı takip eden ve yasanın geçtiğini görmekten çok memnun olan Ioannis Agapakis ile konuştuk.

euronews: Peki bu Doğa Restorasyon Yasasında tam olarak ne var? Uygulandığında ne olacak?

Agapakis: Dolayısıyla, uygulamadaki yasa, Avrupa’da restorasyona ihtiyaç duyan tüm ekosistemlerin 2050 yılına kadar eski haline getirilmesini amaçlıyor. Ve bunu başarmak için, üye devletlere ormanlardan ormanlara ve ormanlardan çeşitli ekosistemlerin restorasyonuna yönelik bir dizi bağlayıcı hedef dayatıyor. 2030’dan 2050’ye kadar okyanuslardan tarım arazilerine ve kentsel yeşil alanlara geçiş olacak. Yani üye devletlerin, Doğa Restorasyon Kanunu’nu uygulamak için atacakları ilk aşama, 2026 yılına kadar ulusal restorasyon planlarını hazırlamak olacak. Planlar bunlar. tedbirleri belirleyecekler, aynı zamanda eski haline getirmeyi seçecekleri alanlar da var. Ancak restorasyon eyleminin 2026 yılına kadar ertelenmesi tavsiye edilmez çünkü bu, üye devletlere daha fazla düzenleyici yük ve maliyet getirebilir.

euronews: Bu yasa elbette tartışmasız değildi. Çiftçiler buna karşıydı. Sonunda herhangi bir taviz aldılar mı?

Agapakis: Yani müzakerelerin çoğunluğu tarımsal ekosistemler ve çiftçiler etrafında dönüyordu. Yasanın çiftçilere doğrudan sıfır yasal yükümlülük getirdiğini belirtmek çok önemlidir. Tarımsal ekosistemlerin restorasyonuna ilişkin hükümler ise sektörün gerçeklerini ve gelen talepleri yansıtacak şekilde önemli ölçüde sulandırıldı. Yine de, geçtiğimiz yıl da gözlemlediğimiz gibi, doğa restorasyonunu ideolojik bir savaşa indirgemenin oldukça sorumsuzluk olduğunun altını çizmek isterim. Hem iklim krizinin hem de biyoçeşitlilik krizinin olumsuz etkilerini ilk yaşayanlar çiftçilerdir. Ve bunlar aynı zamanda bu tür krizleri hafifletecek ilk ve en iyi aktörlerdir.

euronews: Ve bu yasa elbette AB Yeşil Anlaşması’nın önemli bir bileşeni. AB Yeşil Anlaşması’nda başka nelere dikkat etmeliyiz? Diğer kısımları yakında hayata geçmeli mi? Yoksa siyasi ortam nedeniyle siyasi olarak yok olduğunu mu düşünüyorsunuz?

Agapakis: Öncelikle ve en önemlisi, AB Yeşil Anlaşması’ndan çıkan yasama dosyalarının büyük çoğunluğunun siyasi mülahazalar nedeniyle ya kabul edildiğini ya da sonlandırıldığını düşünüyorum. Önümüzdeki yıllarda gerçeğe dönüşeceğini görebileceğimiz birkaç dosya hâlâ var. Örneğin Enerji Vergilendirme Direktifi’nin revizyonu, Denizcilik Stratejik Çerçeve Direktifi’nin revizyonu. Her iki araç da, iklim açısından nötr ve biyolojik çeşitliliğe sahip bir Avrupa’ya geçişimizde oldukça kritiktir. Yine de AB kanun koyucularının ve üye devletlerinin asıl odak noktasının en önemlisi uygulama olacağını düşünüyorum. AB Yeşil Anlaşması bir ivme kazandırdı ama aynı zamanda günün sonunda üye devletlerin karşı karşıya oldukları karmaşık ve iç içe geçmiş krizle başa çıkmak için artık cephaneliklerinde bulunan bir dizi yasal araç da sağladı.