‘Mandalina’, ‘Florida Projesi’ ve ‘Kızıl Roket’in yönetmeni muhteşem bir rollercoaster yolculuğu sunuyor; yürek parçalayıcı bir trajediye dönüşen modern bir peri masalı.
Anora, Sean Baker’ın 2021’deki Cannes galasından sonraki son filmi Kırmızı RoketSafdie kardeşlerin kaotik enerjisini paylaşan, gürültülü bir New York şehri çılgın komedisi. Kesilmemiş Taşlar ve daha karanlık bir kalbi gizler. Bu bir nakavt.
İncelemeyi burada bitirmek cazip olsa da, Baker’ın Take That’i tATu ile birlikte var etmesini sağlayan önemli bir bonusla (şimdiye kadar bu konuda ikna olmadığınızı iddia etmeyin), işte bazı bağlamlar.
Egzotik bir dansçı ve bazen Ani (Mikey Madison) olarak anılmayı tercih eden eskort olan başlık karakteri, Manhattan’da bir striptiz kulübünde çalışıyor. Özbek asıllı olduğundan Rusça anlayabiliyor ve bir gece bir Moskal’ı eğlendirmekle görevlendiriliyor. Terli bir oligark mı? Tehditkar bir haydut mu? Hayır, Timothée Chalamet’in en çılgın permalarına rakip olacak kadar dağınık saçları olan, 21 yaşında, ince yapılı bir çocuk. Adı Ivan (Mark Eydelshteyn) ve sevimli bir soytarı gibi davranıyor: cömert, aptal ve çok ama çok heyecanlı.
“Ben her zaman mutluyum” diyor. Ve öyle de olmalı. Zamanını partiler düzenleyerek ve babasının parasıyla geçinerek geçiriyor.
Lüks dairesine yapılan bir ev ziyaretinin ardından birlikte geçirdikleri zaman bir teklifle sonuçlanır: Ivan, Ani’den 15 bin dolar karşılığında “haftalık azgın kız arkadaşı” olmasını ister. Bu fikir onu çok heyecanlandırıyor ve ona hediyeler yağdıran, seçkin kulüplere geziler yapan ve Vegas’a çılgın bir gezi düzenleyen Ivan’a gerçek bir sempati duyuyor. Aşık olan ergenin evlenme teklif ettiği yer burasıdır. Rusya’ya dönüp babasının şirketinde çalışmak istemediğinden, zor durumdaki bir düğün onun bu ayrıcalıklı durumdan Yeşil Kart kapma biletidir. Ani neşeyle kabul eder ve onun yanına taşınır.
Striptiz kulübündeki arkadaşlarından biri, “Lotoyu kazandın, kaltak” diyor.
Ancak her masalın bir kötü adama ihtiyacı vardır. Bu durumda düzeni bozanlar, oğullarının bir “fahişeyle” evlenmesinden utanan Ivan’ın ultra zengin ebeveynleridir. New York’a vardıklarında evliliğin hızla iptal edilmesi için işleri harekete geçirerek DEFCON 1’i vurdular. Bu, Ivan’la mantık yürütmek için lüks mekana gelen rengarenk bir ekibi içeriyor. Ani’yi Ermeni tamirci Toros (Karren Karagulian) ve iki yardakçısı Garnick (Vache Towmasyan) ve Igor’la (Karren Karagulian) baş başa bırakarak komik bir koşucu yapar. 6 No’lu BölmeYura Borisov).
Modern Cinderella hikayesi, öfkeli Güzel Kadın’ın Ivan’ı bulmak için Marx Kardeşler’le aynı kefeye konduğu, frensiz bir kovalamaca filmine dönüşüyor. Ani, Brighton Plajı’ndan Coney Adası’na kadar, gerçek sevgiye dayandığına inandığı bir birlik uğruna tek başına bir mücadele vermek zorunda kalır.
Madison, daha önce de görüldü Bir Zamanlar Hollywood’daVe Bağırmak , burada bir vahiy var. Her sahnenin sahibi o, Brooklyn aksanını mükemmel bir şekilde yansıtıyor ve onu A listesindeki yıldızlığa taşıyacak tam gaz bir performans sergiliyor. Eydelshteyn de mükemmel ve Prens Charming’in embesil ve şımarık bir velet olduğunu ortaya çıkaracak şekilde hızla değişen dengesiz Tigger hareketi ile ikna edici bir şekilde sizi kazanmayı başarıyor. Onun karakteri, Borisov’un, hoşuna gitsin ya da gitmesin, aynı zamanda bir iş yaptığını fark etmenizi sağlayacak kadar sempatik ama aynı zamanda da kaba davranma tehdidiyle enjekte ettiği, sessiz ve Frankofoniğe meydan okuyan “gopnik” Igor ile paralellik taşıyor.
Baker’ın seks işçiliği, dolandırıcılık ve engellenen arzularla ilgili tanıdık meşguliyetini asla gözden kaçırmadığı için, hepsinin çıktığı çılgın yolculuk hiç durmadan heyecan vericidir. Sınıf ayrımları ve haklarla bağlantılı empati prizmasından bakıldığında Amerikan Rüyası’nı keşfetmesi, iyi yaşamın genellikle onu en az hak edenlere nasıl verildiğine dair hafif ama etkili bir yoruma yol açıyor. Bu, acı-tatlı bir bağlantı anına dayanan, silahsızlandırıcı bir final sahnesiyle doruğa ulaşıyor; bu da, bu kaotik iniş çıkışların aslında gözlerden uzak bir trajedi olup olmadığını, toplumun marjinalleştirmeyi seçtiği kişilerin her zaman başarısız olmaya hazır olup olmadığını merak etmenize neden oluyor.
Ve süre AnoraGörüntü yönetmeni Drew Daniels’ın mükemmel çalışması ve anamorfik lensleri sayesinde, canlı ve 70’leri yansıtan görseller, her türlü kusuru fazlasıyla telafi ediyor – özellikle de Darya Ekamasova’nın Ivan’ın acımasız annesi rolündeki biraz yetersiz performansıyla – bazı noktalarda sinir bozucu olabiliyor.
Bu yıl bir ödül, hatta belki de Palme’yi kazanmak için gerekenlere sahip mi? Bu bizim tarafımızdan yankılanan bir “dokunuş” Sean Baker. Özür dilerim, “dokun”.
Anora’nın prömiyeri Cannes Film Festivali Yarışma bölümünde yapılıyor.
