Grup seks. Yamyamlık. Kültler. İkizler. Mesih figürleri. Köpekler. Yórgos Lánthimos, Alacakaranlık Kuşağı’ndaki kendi uyarlamasıyla hastalıklı köklerine geri dönüyor. Ve bu bir patlama.
Gişe kurası ve beğenilerin ardından FavoriVe Zavallı ŞeylerYórgos Lánthimos, uzun süredir yazarlık ortağı olan Efthimis Filippou ile yeniden bir araya geliyor ( Köpek dişi, Istakoz, Kutsal Geyiğin Öldürülmesi) son çıktılarından daha karanlık ve çok daha gerçeküstü olan tuhaf bir antoloji üçlüsü için.
Nezaket ÇeşitleriAynı oyunculuk grubunun farklı rollerde kullanıldığı üç farklı hikaye anlatıyor ve bu, hayranları için ayrılıkçı olacak. Favorive geçen yılın Zavallı Şeyler . Lanthimos’un Yunan Tuhaf Dalga köklerine dönüşünün bu üçlü yardımı, OG hayranları için – silinmez kasvetli dönemde hissedilen mide bulandırıcı rahatsızlığı özleyenler için. Köpek dişive rahatsız edici Kutsal Geyiğin Öldürülmesi.
Hepsinden iyisi, ödüllü yarışın ardından eğlenceli ama tek kullanımlık bir zafer turu olabilecek şeydi. Zavallı Şeyleraslında ‘geçici’ tanımlayıcısını hak eden hiçbir şey değildir.
Tuhaf, seksi, komik, esrarengiz ve her yönüyle çok kasvetli.
İlk bölüm olan “RMF’NİN ÖLÜMÜ”, baskıcı patronu Raymond’un (Willem Dafoe) yaptığı her şeyi dikte ettiği itaatkar bir ofis çalışanı Robert’ı (Jessie Plemons) konu alıyor. Her şey. Ne giyiyor, ne içiyor, ne yiyor. Kiminle tanışır ve evlenir? Karısıyla ne zaman (ve eğer) seks yaparsa. Ve siz patronunuzun mikro yönetimli bir kabus olduğunu düşündünüz… Bu Robert için artık rahat bir rutin haline gelmiştir, ancak Raymond’un taleplerinden birini kabul edemeyince her şey boşa gider. Bu reddetme onu serbest bırakır ve sonunda kendisi için kararlar vermek zorunda kalır. Aynı zamanda onu, karanlık istekleri kabul etmeye Robert’tan daha istekli olabilecek Emma Stone’un karakteri Rita ile tanıştırıyor.
İkincisi, “RMF UÇUYOR”, Plemons’un, karısı Liz’in (Stone) gizemli bir bilimsel araştırma sırasında kaybolduğu polis memuru Daniel’i canlandırdığını görüyoruz. Kederiyle baş edemiyor ve hatta iş yerinde tuhaf davranmaya bile başladı. Ancak Liz kurtarılıp gemi enkazından sağlam bir şekilde döndüğünde, şüpheleri onu yener. Liz’in aslında Liz olmadığına, bir tür görsel ikizin yerine geçen biri olduğuna ikna olur. Bu aslında Yórgos’un Lost’u ele alışı.
Son hikaye olan “RMF YEDİ BİR SANDVİÇ”te Stone, kendisine ve Andrew’a görev veren garip tarikat lideri OMI’nin (Dafoe) Kool Yardımını (veya gözyaşı suyunu) içmek için evliliğini ve ailesini terk eden Emily’yi canlandırıyor. (Plemons) tarikatı nereye götürecek olan yakalanması zor bir mesih figürünün yerini bulma konusunda… eh, Tanrı bilir nereye. Bu sadece dirilişi içerir.
Her üç bölüm de tek bir karakteri paylaşıyor; Lost referansıyla devam edersek “Sabit”: gizemli RMF (Yorgos Stefanakos). Ve elde ettiğiniz tüm bağ dokusu bu kadar. Tam adı asla açıklanmaz.
Anne Lanetleri uzun uzun düşünün.
Belki de budur. Herkesin bu gevşek bağlantılı hikayelerin ne anlama geldiğine dair spekülasyon yapmasına neden olacak arsız bir yıkım.
Aşkın sınırlarına dair şifreli alegoriler (sonuçta ‘Aşkın Ne Kadar Derin’ ilk trajikomedinin sonunda oynuyor) ve ilişkilerde kontrolün bırakılması?
Alacakaranlık Kuşağı’ndan ilham alan, güç için gittiğimiz aşırı mesafeler hakkında Deadpan yorumları?
Özgür iradeyle ilgili parodiler mi?
Yoksa Eurythmics’i ve İsveçli rapçi COBRAH’ı kutlamak için çok iyi bir neden mi var?
Tahmininiz sinema komşunuzunki kadar iyi (veya bulanık) olacaktır. Ancak gerçek Lánthimosçu biçimde, mesele aşırı entelektüelleşmek değil, bunun yerine hayatın karanlık, sert ve gülünç yönlerine boyun eğmektir. Her bölümden aldığınız şey, sizin hakkınızda her şeyden çok daha fazlasını söyleyecektir.
Baştan sona oyuncu kadrosu mükemmel; özellikle ilk iki bölümde Plemons gösteriyi çalıyor. Her bölümde fark edilir derecede zayıflayarak duygu, güvensizlik ve tehditleri çiviliyor ve her şeyin parkta yürüyüş gibi görünmesini sağlıyor. Sanki tüm hayatı boyunca Lánthimos’la çalışmış gibi – ve hem kendisinin hem de Stone’un Lánthimos’un bir sonraki filminde başrol oynayacağı onaylandığı için hala çalışabilir. Bugonya.
Stone beklediğimiz gibi hareket ediyor (ve fragmanlarda görüldüğü gibi bazı çılgın dans hareketleri var), genellikle daha küçük rollerde rol alan Margaret Qualley ise rollerini tamamen daha anlamlı bir şeye yükseltiyor. Diğer oyuncular biraz az kullanılmış; Hong Chau, Mamoudou Athie, Hunter Schafer ve Joe Alwyn önemli ama ufak kısımlarda işleri tamamlıyor.
Toplu olarak hepsi yapar Nezaket Çeşitleri yönetmenin son zaferlerinden çok daha az tuhaf ve daha berbat. Olağanüstü görüntü yönetmeni Robbie Ryan tarafından ultra geniş açıyla çekilen ve Jerkin Fendrix’in piyanoya dayalı müziğiyle ön plana çıkan, acımasız ve coşkulu bir kalp vuruşu. Antoloji filmleri, kolay açıklamalar ve tutarlı tezler söz konusu olduğunda mesafeleri değişenleri yorabilir; ama kolektif parçalarının toplamı üzerinde durursanız, insanlığın durumuyla ilgili aldatıcı derecede zengin bazı meditasyonların kendilerini ortaya çıkardığını görürsünüz.
Yine de istemiyorsan oraya gitmek zorunda değilsin. Bazen ihtiyacınız olan tek şey, ne kadar gülünç ve üzücü olduğumuza dair tavizsiz bir parça korkunç eğlencedir. Sonuçta, bazen sen Yapmaknazik olmak için zalim olmak gerekir.
Kinds of Kindness, Cannes Film Festivali Yarışması’nda prömiyerini yapacak ve 21 Haziran’da sınırlı sayıda gösterime girecek.
