Ünlü İngiliz-Arnavut pop şarkıcısı Dua Lipa üçüncü albümünü çıkardı ve Euronews Culture ekibinin iki üyesi bu kararı paylaşıyor.
Pop hayranları için yıla bereketli bir başlangıç oldu. İlk olarak Beyoncé’nin dönüşü oldu. Kovboy Arabacı ‘, türü değiştiren albümlerden oluşan üçlemesinin 27 şarkılık uzun ikinci bölümü. Ardından geçen ay Taylor Swift’in 11. albümü çıktı. İŞKENCE EDEN ŞAİRLER BÖLÜMÜ’, yayınlandıktan sadece birkaç saat sonra 15 şarkının daha eklenmesiyle uzunluğu hemen ikiye katlanan, saatten fazla süren bir albüm.
Karşılaştırıldığında, İngiliz-Kosovalı Arnavut pop yıldızı Dua Lipa’nın bugün yayınlanan üçüncü albümü ‘Radical Optimism’, yaklaşık 36 dakikada çalınan sadece 11 şarkıyla çok daha gergin bir olay.
Swift’in sonuncusu gevşek ve odaklanmamıştı, ancak Lipa’nın yaklaşımı daha azının daha fazla olduğunu kanıtladı mı? 28 yaşındaki Lipa, kendi adını taşıyan ilk albümü ‘New Rules’ın onu anında yıldızlığa ittiği 2017’den beri sahneye çıktı.
O zamandan beri sadece bir albüm daha yayınladı: 2020’nin ‘Future Nostalgia’sı. İlk çıkışına benzer şekilde bu da büyük bir hit oldu ve Lipa o zamandan beri yoğun bir şekilde turneye çıktı, sürekli olarak iyileştirilmiş sahne koreografisi, Elton John işbirlikleri, Barbiefilm müziği, son on yılın en tutarlı şekilde üretilmiş pop müziklerinden bazılarının yanı sıra.
O üretken olmayan pop yıldızı yine başardı mı? İki Euronews KültürGazeteciler albümle ilgili ilk düşüncelerini şöyle aktarıyor:
“Burada radikal olan pek bir şey yok” (Jonny Walfisz)
‘Radical Optimism’, ‘End of an Era’ ile güçlü bir şekilde başlıyor ve albümün tamamı için bir misyon beyanı gibi geliyor. İspanyol esintili gitarların üzerinden nabız gibi atan bir bas dizisine girdiğimizde kalabalık tezahürat yapıyor, Lipa ise yeni sevgilisiyle uzun vadeli birlikte olmaktan bahsediyor.
Koro: “En tatlı zevk/Birlikte olacağımızı hissediyorum/Bu bir dönemin sonu olabilir/Kim bilir bebeğim? Bu sonsuza kadar sürebilir, sonsuza kadar” albümü başlatmak için şekerli tatlı bir yaklaşım. Lipa’nın önceki müzikleri genellikle etkileyici olmayan eski sevgilileri aşmaya odaklanmış olsa da, bu canlandırıcı bir duygu.
Lipa’nın radikal iyimserliğe odaklanmasıyla şarkı neredeyse pop-girlie arkadaşı Swift’in son maudlin albümünü çürüten bir şey olarak okunabilir. Bir çağın sona ermesine yapılan atıf bilinçli bir göz kırpma mı?
Buradan albümün ilk teklisi ‘Houdini’ye geçiyoruz. Kaçış sanatçısını modern gölgelenmenin bir metaforu olarak kullanan bu albüm, Lipa’nın bir sevgilinin onu gitmeden önce yakalayacak kadar etkileyici olup olmayacağını sorguladığı albümün en büyük dans pisti dolgusu.
Lipa, albüm boyunca iyimserlik temasına sadık kalıyor ancak bunu açılış sayısından ‘Houdini’ temalarına doğru çeviriyor. İkinci single’ı ‘Eğitim Sezonu’nda, bir partnerin kendisiyle birlikte olma şansını kazanması yönündeki taleplerini detaylandırmaya devam ediyor.
Lipa ne istediğini biliyor ve bunu istemekten korkmuyor. Ancak ‘Eğitim Sezonu’yla birlikte işler biraz aynı gelmeye başlıyor. Sadece ‘Houdini’ ile olan tematik benzerliklerden dolayı değil, aynı zamanda neredeyse tüm single’larında house’dan etkilenen popun güvenli bir alanında yer alıyor.
Aşağıda, bir sonraki hit salına ulaşmadan önce, biraz unutulabilir ‘These Walls’ ve ‘Watcha Doing’e rağmen harika bas hattı var. ‘Fransız Çıkışı’ daha akustik bir kurguyu geri getiriyor ve Lipa’nın işleri kendi şartlarına bırakma konusundaki ölçülü yeteneğine ateşli bir övgü yaratıyor. Küçük not: Lipa’nın “Fransız çıkışı” yerine baştan çıkarıcı bir şekilde “İrlandalılara elveda” şarkısını söylemeye çalışmasını görmek isterdim.
Albümün üçüncü single’ı ‘Illusion’, Lipa’nın bağımlılık yaratan pop ritimleri üzerine ciddi ilişki tartışmasını aktaran uzun zamandır ilk şarkı. Çok uzun olmayan bu albümdeki biraz dolgudan sonra canlandırıcı derecede güzel bir şarkı. Lipa asla kötü değildir. Ancak ‘New Rules’ ve ‘Don’t Start Now’ gibi daha önceki hitleri inanılmaz bir görüş netliğine sahip yeni bir pop yıldızını izleyicilerle buluştursa da, buradaki şarkıların çoğu sanki onun otomatik pilottaymış gibi hissettiriyor.
Albüm daha güçlü bitiyor. ‘Falling Forever’, Lipa’nın hırçın vokalleriyle birleşerek inanılmaz bir marş sunan harika bir davul ritmine sahip; bir kez daha sonsuza kadar sürecek bir ilişkiye imza atıyor. ‘Anything For Love’, kısa ama son derece tatlı, piyanodan dansa dönüşen bir şarkı.
‘Maria’ ve ‘Happy For You’nun ardından albüm iki muhteşem şarkıyla daha sona eriyor. “Happy For You”, Lipa’nın eski sevgilisinin mutluluğu için mutlu olduğunu düşünmesiyle açılış şarkısının geniş coşkusunu yeniden canlandırıyor. Başından beri tutarlı olduğu temada hafif bir değişiklik var.
Lipa’nın okyanusta çekilmiş, ön planda köpekbalığı yüzgecinin iyi düzenlenmiş bir fotoğrafı olan kapak bile, Lipa’nın eski model bir arabanın direksiyonunda güçlü bir pozisyonda poz verdiği neon renkli “Geleceğin Nostaljisi” kapağıyla karşılaştırıldığında yetersiz kalıyor. . İkinci albümü, ilk albümün yıllarca dans pistlerine hakim olacak şarkılar yaratma başarısını temel alarak pop sahnesine yeni ve canlı bir ses getirdi. Karşılaştırıldığında, bu en iyi ihtimalle aynısının daha fazlası gibi ve en kötü ihtimalle zaten bildiğimiz Lipa’nın biraz daha az etkileyici bir versiyonu gibi geliyor.
‘Radikal İyimserlik’ konusunda tam bir Swiftie tarzı komplo teorisyeni olmak gerekirse, bunun, hayranlarını yatıştırmak ve Glastonbury’de bir manşet yeri de dahil olmak üzere yeni bir dizi yüksek profilli tur tarihini haklı çıkarmak için güvenli bir üçüncü albüm olduğunu önerebilirsiniz.
Eğer öyleyse, belki de üçüncü albümü için popa gerçekten devrim niteliğinde bir yaklaşım hazırlıyordur. O zamana kadar Lipa, albüm boyunca iyimserlikle radikal bir şekilde ilgileniyor olabilir, ancak hayal kırıklığı yaratan bir şekilde burada pek radikal bir şey yok. JW
“Bir nefes temiz hava” (Theo Farrant)
Hızlı nu-disko klasiği ‘Geleceğin Nostaljisi’ ile COVID karantinalarımızı kutsadığından beri Lipa’nın büyük bir hayranıyım. Art arda vuruşlar yapıldı ve bize yatak odalarımıza hapsolmanın monotonluğundan çok ihtiyaç duyduğumuz sonik kaçışı sundu. Söylemeye gerek yok, ‘Radikal İyimserlik’ konusundaki iyimserliğim çok yüksekti.
Ve biliyor musun? Hayal kırıklığına uğratmadı. Kayıt, temiz bir nefes gibi geliyor; sonsuz yaz ütopyalarının ve kaygısız hislerin görüntülerini çağrıştıran, karşı konulamaz dans patlamalarından oluşan bir koleksiyon. Uzun albümlerin norm haline geldiği bir dönemde (Sana bakıyorum Taylor), Lipa’nın 36 dakikalık, 11 şarkılık projesi mutlulukla uçuyor. Ve bazı pop yıldızlarının aksine (evet, yine Bayan Swift…), zehirli eski erkek arkadaş hikâyesi ve hakkında kapsamlı bir hızlandırılmış kurs almanıza gerek yok. küçük ünlü dramasıLipa’nın ne hakkında şarkı söylediğini anlamak için.
Albüm, muhtemelen Tame Impala’dan Kevin Parker’ın, prodüksiyon büyüsünü ‘Radikal İyimserlik’in yedi parçasına serpiştirdiği, sentetik psychedelia ipuçları taşıyan harika, güneşli bir pop dans parçası olan ‘End of An Era’ ile açılıyor. izler. Bu, gelecek olanın neşeli tonunu mükemmel bir şekilde ayarlar. Bu açılış mücevherinin ardından, arka arkaya çalınan iki baş single, coşkulu ve baştan çıkarıcı ‘Houdini’ ve ABBA benzeri ‘Eğitim Sezonu’ geliyor. Her ikisinin de bu yaz Avrupa kulüp sahnesine hakim olduğunu duymayı bekliyoruz.
‘Bu Duvarlar’ albümün ilk hayal kırıklığı olabilir. Oldukça zararsız ve oldukça unutulabilir bir orta tempolu parça, rekabet etmekte zorlanıyor Kendrick Lamar’ın 2015’teki olağanüstü albümü ‘To Pimp A Butterfly’dan aynı isimli parça. Ancak korkmayın, ‘Illusion’dan itibaren plak dans ayakkabılarına geri dönüyor ve Lipa’nın en iyi yaptığı şeye geri dönüyor. ‘Falling Forever’, 28 yaşındaki İngiliz Arnavut-Kosovalı şarkıcının bugüne kadarki en etkileyici vokal performanslarından birini içeren, Celine Dion’un Eurovision performansından fırlamış gibi hissettiriyor. “Anything For Love” piyano baladının kısa süreli dinlenmesi bile, çok geçmeden sevimli, neşeli bir çalıma dönüşüyor.
Lipa’nın eski partnerinin ayrılmasından duyduğu sevinci ifade ettiği albüme daha yakın olan ‘Happy For You’, albüm boyunca mevcut olan büyüme, olgunluk ve olumlu düşünme gibi kapsayıcı temalara mükemmel bir şekilde düğüm atıyor. Kalp kırıklığı ve romantik kafa karışıklığıyla ilgili şarkılarda bile Lipa’nın şarkı yazımı iyimserlikle dolu. Kapak resmi kelimenin tam anlamıyla yansıttığı gibi, köpekbalığı istilasına uğramış sularda yüzerken bile serinliğinizi korumanızla ilgilidir.
Şimdi, itiraf etmeliyim ki proje, başlığının ima ettiği kadar “radikal” olmayabilir. Lipa, dört yıl önce Gelecek Nostaljisi’nde ortaya koyduğu kazanma formülüne dayanarak silahlarına sadık kaldı. Ama eğer bozuk değilse neden tamir etmeye çalışalım ki, değil mi? Her ne kadar son albümünün zirvesine ulaşamasa da, ‘Radical Optimism’ hâlâ birçok dans pisti çılgını sunuyor ve Lipa’nın performansının zirvesinde bir pop prensesi olduğunu kanıtlıyor. İtici ritimler, ışıltılı vokaller, akılda kalıcı melodiler ve gösterişli prodüksiyon. Bunun için buradayım. Günler aydınlanıp yaz yaklaşırken, bu albümün benim için yoğun bir rotasyona sahip olacağını hissediyorum. TF
