Euroview’ler. Tıpkı tütün endüstrisinde yaptığımız gibi, fosil yakıt lobicilerini politika oluşturmanın dışında tutun

Onlarca yıldır tütün endüstrisi, ürünlerinin zararlarını gizlemek ve bu zararı azaltmak için gereken müdahaleler konusunda kafa karışıklığı yaratmak için bilimi kötüye kullandı; Düzenlemelerden kaçınmak ve politikaları kendi lehine şekillendirmek için lobi faaliyetleri yürüttü.

Giderek artan kanıtlar, fosil yakıt endüstrisinin yalnızca tamamen aynı teknikleri kullanmakla kalmayıp, aynı zamanda tütün endüstrisi ile ortaklaşa çalışarak düzenleyici kuralları kendi ortak çıkarları doğrultusunda şekillendirdiğini göstermektedir.

Ancak iş politika oluşturma konusunda iki sektöre tamamen farklı muamele ediliyor: Politika oluşturmayı tütün endüstrisine karşı koruyan kurallar (Madde 5.3 olarak bilinen bir güvenlik duvarı) mevcut olsa da, fosil yakıt şirketleri için, yarattıkları zarara rağmen böyle bir eşdeğer mevcut değil. daha anlamlıdır.

Avrupa Parlamentosu üyeleri bu hafta böyle bir tedbiri oylayacaktı ancak merkez sağdan siyasi destek gelmemesi nedeniyle oylama reddedildi.

Geçen Şubat ayında, Fosilsiz Politika Koalisyonu’ndan gelen bir dilekçeye yanıt olarak Avrupa Parlamentosu, fosil yakıt endüstrisinin yaşam maliyeti krizini şiddetlendirmedeki sorumluluğunu değerlendirmek için ilk partiler arası kamuya açık duruşmayı düzenledi.

Bu duruşmada ifade vermem istendiğinde, fosil yakıt endüstrisinin de tütün endüstrisiyle aynı türde bir güvenlik duvarına ihtiyacı olduğunu savundum.

Geçmişten ders almak: Tütün endüstrisi örneği

Tütün ve fosil yakıt endüstrilerindeki suiistimaller arasındaki paralellikler açıktır. Örneğin, 1950’lerden itibaren tütün endüstrisi, iddialarını desteklemek için prestijli üniversitelerdeki akademik araştırmalara fon akıttı.

Fosil yakıt endüstrileri, küresel ısınma konusunda şüphe uyandırmak için bu taktik kitabını kopyaladı.

Tütün endüstrisinin kullandığı bir diğer strateji ise politika oluşturma kurallarını kökten değiştirmekti.

Manila’da iş başvurusunda bulunanlar belgelerinin işleme alınmasını beklerken sigara içiyor, Mart 2013

Artık “daha iyi” veya “akıllı” düzenleme olarak bilinen bu kurallar, etkilenen paydaşlarla erken istişareyi gerektiriyor ve her politikanın iş odaklı etki değerlendirmesini zorunlu kılıyor.

Başka bir deyişle, düzenlemeden etkilenen işletmelere bu düzenlemede önemli bir söz hakkı veriyorlar ve özellikle söz konusu işletmenin nasıl etkileneceğinin değerlendirilmesini talep ediyorlar.

Tütün endüstrisinin dava yoluyla kamuoyuna açıklanan dahili belgeleri, British American Tobacco ve kurumsal ortaklarının, bu kuralların halk sağlığını ve çevreyi koruyan politikaların geçirilmesini zorlaştıracağını düşündükleri için bu kuralları uygulamaya koyduklarını gösteriyor.

Her şey duman oldu

Ancak insanların sağlığını tütün endüstrisinin zararlarından koruma ihtiyacı, 2005 yılında Paris Anlaşması’nın tütün eşdeğeri olan Dünya Sağlık Örgütü Tütün Kontrolü Çerçeve Sözleşmesi’nin (WHO FCTC) kurulmasına yol açtı.

Yasal olarak bağlayıcı olan bu anlaşma, politikayı “tütün endüstrisinin kazanılmış çıkarlarından” korumaya yönelik özel bir yükümlülük (Madde 5.3) içermektedir.

Tütün satışlarını etkileyebilecek halk sağlığı politikalarının geliştirilmesi söz konusu olduğunda tütün endüstrisinin açıkça çelişki içinde olduğunun bilincindedir.

Bir adam Yeni Delhi’de bir paketten sigara alıyor, Kasım 2016

Bu, yalnızca tütün endüstrisinin anlaşma müzakerelerinin dışında tutulması değil, aynı zamanda AB de dahil olmak üzere anlaşmanın 182 tarafının tamamının politikalarını tütün endüstrisinin etkisinden koruması gerektiği anlamına geliyor.

Tütün endüstrisinin yanıltıcı iddialarının aksine, daha sonra alınan önlemler tütün konusunda kamu yararına yönelik politikaların geliştirilmesine yardımcı olmuştur ve fosil yakıt endüstrisi de dahil olmak üzere diğer endüstrilere de uygulanmalıdır.

Fosil yakıtlar hariç, Madde 5.3

Fosil yakıtlar için Madde 5.3’e acil ihtiyaç, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden sonra Avrupa Komisyonu’nun enerji krizine verdiği tepkide açıkça görülmektedir.

Komisyon, bağımsız uzmanlara başvurmak yerine, kıtanın gaz bağımlılığını daha geniş anlamda sürdürmek amacıyla, Avrupa’nın Rus gazına olan bağımlılığını gaz şirketlerinden azaltma konusunda tavsiye istedi.

İşgalden sonraki 12 ay içinde, gaz şirketleri ile Avrupa Komisyonu’nun üst düzey personeli arasında 200’den fazla toplantı yapıldı ve Komisyonun oluşturduğu “uzman grup”ta gerçek uzmanlar yoktu, sadece sektör yöneticileri vardı.

Şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Avrupa’nın krize tepkisi fosil yakıt endüstrisinin çıkarlarını halkın çıkarlarından üstün tuttu.

Shell, BP, TotalEnergies, Chevron ve ExxonMobil gibi şirketler, enerji faturalarını düşürebilecek umulmadık vergileri ve tavan fiyatlarını uygulamak yerine aşırı kar elde ederken, Avrupa’da gereksiz maliyetli faturalarla karşı karşıya kalan milyonlarca insan evlerini ısıtmaya gücü yetmedi.

Kısacası, bir güvenlik duvarının bulunmaması ve gaz şirketlerinden tepkiyi şekillendirmelerini isteme konusundaki açık çıkar çatışmasının farkına varılmaması, Avrupa Komisyonu’nun kötü politika kararları alması anlamına geliyordu.

Büyük petrol ve gaz şirketlerinin neden olduğu zarara ilişkin kanıtları göz ardı etmek mümkün değildir. Fosil yakıtlara bağımlılığı azaltmak için onlara başvurmak, tütün endüstrisinden sigarayı nasıl bırakacağınız konusunda tavsiye istemek gibidir.

Bu nedenle fosil yakıt sektörünün acilen tütün tarzı bir lobi düzenlemesine ihtiyacı var. Ancak böyle bir güvenlik duvarı ile fosil yakıt lobisinin gücüne karşı koymayı ve bu alanda acilen ihtiyaç duyulan kamu yararına politika oluşturma sürecini görmeye başlamamızı sağlayabiliriz.

Anna Gilmore, Bath Üniversitesi’nde Halk Sağlığı Profesörü ve Tütün Kontrolü Araştırma Grubu Direktörüdür.

Önerilerinizi veya sunumlarınızı göndermek ve sohbetin bir parçası olmak için [email protected] adresinden bizimle iletişime geçin.