Artan ölüm oranları ve devam eden seferberlik mücadeleleri nedeniyle Ukraynalılar, yeni bir grup AB politikacısının zaten zor olan savaşlarına verilen desteği kesebileceğinden korkuyor.
Amansız füze saldırılarına, hava saldırılarına ve giderek sıklaşan elektrik kesintilerine rağmen Ukraynalılar Avrupa seçimlerine odaklanmış durumda.
Yaklaşık iki buçuk yıldır savaşta olan Ukrayna, silah ve insani yardım konusunda önemli destek konusunda kıtanın geri kalanına bağımlıyken, Kiev’in askerleri Rus işgalinin ülkelerine ilerleyişini geri püskürtmek için çabalamaya devam ediyor.
6-9 Haziran seçimlerinden olumsuz bir sonuç çıkması durumu daha da kötüleştirebilir ve Vladimir Putin’in birliklerine karşı mücadeleye devam etmek için temel araçlara sahip olup olmayacaklarını belirleyebilir.
Ukraynalılar ve kıtadaki diğer pek çok kişi için bu çok açık. Ukrayna düşerse kimse gerçekten güvende olmayacak ve diğerleri kendilerini hedef olarak görebilir.
Sivil Özgürlükler Merkezi Başkanı Oleksandra Matviichuk euronews’e şöyle konuştu: “Tüm Avrupalılara mesajım oyunuzu demokrasiyi savunmak için kullanın, bunu yapamayanlar için sesinizi kullanın.”
Matviichuk’un STK’sı, Rus ordusunun Ukrayna’da işlediği savaş suçları ve insanlığa karşı suçların temel kayıtlarını sağlıyor; bu, doğu Avrupa ülkesinde medeniyet cilasının kazındığının önemli bir kanıtı. Anti-demokratik siyasi güçlerin iktidara gelmesini engellemenin tek yolu budur.”
Matviichuk gibi isimlere göre, Ukrayna gibi önemli güvenlik meseleleri iki partili meseleler, evrensel demokratik değerlerle yakından bağlantılı ve ideolojik çekişmelerin kurbanı olmaması gereken meseleler.
“Umarım buna rağmen Avrupalı taraflar Ukrayna’nın desteklenmesi konusunda bir araya gelirler. Örgütü 2022 Nobel Barış Ödülü’ne layık görülen Matviichuk, “Ukrayna, Avrupa Birliği’nin mihenk taşı olan demokrasi ve özgürlük için savaşıyor” dedi.
Demokrasi, Euromaidan ve yaklaşan tankların gürültüsü
2013’te Kiev’de AB yanlısı Euromaidan protestolarına karşı kanlı bir baskıya maruz kalan Ukraynalılar, demokrasinin önemi konusunda içten bir anlayışa sahipler.
Euromaidan’ın başarısı, Başkan Viktor Yanukoviç’i o dönemde halkın taleplerini yerine getirmeye ve Rusya’ya kaçmaya zorladı; ancak bunun bir bedeli vardı: 2014 yılına gelindiğinde Rusya, Ukrayna’nın doğu Donbas bölgesindeki Moskova yanlısı ayrılıkçılara yardım ve yataklık etti ve Ukrayna yarımadasını ilhak etti. Kırım’ın.
Ukrayna’nın, Rusya’nın Donbas’ta durmayacağı yönündeki umutsuz çığlıkları, tanklar 2022’de bir kez daha sınırı geçerek Ukrayna’ya gelene kadar sekiz yıl boyunca kulak ardı edildi.
Başlangıçtaki geniş çaplı saldırıyı püskürttükten ve Moskova güçlerini geri püskürttükten sonra Kiev galip gelebilir gibi görünüyordu. O dönemde AB, Kiev’i kollarını açarak kucaklamış, Putin’in saldırı eylemine Rusya’ya karşı bir dizi ekonomik yaptırımla ve Ukrayna’nın şiddetle ihtiyaç duyduğu silah ve cephaneyi sağlamaya devam etme taahhüdüyle karşılık vermişti.
Ukrayna, AB aday statüsüne giden yolda hızla ilerliyordu ve Ukrayna halkının uzun süredir devam eden, daha büyük bir Avrupa ailesine kabul edilme hayali ulaşılabilir görünüyordu.
Ancak işler karmaşıklaştı. Kiev, mühimmat tedarikinin yavaş olması ve ülkenin doğusunda çok sayıda Rus asker dalgasıyla karşı karşıya kalmak zorunda kalması nedeniyle büyük ölçüde başarısız olan bir karşı saldırı başlattı. İsrail-Hamas savaşı gibi diğer çatışmalar da kamuoyunun dikkatini çekti.
En sağdaki büyük muhalif mi?
Rus kuvvetleri mevzilenirken ülke, sivil bölgelere yönelik amansız füze ve drone saldırılarıyla kuşatılıyor, vadiler sular altında kalıyor ve nükleer saldırı olasılığı sürekli olarak erteleniyor. Çatışmanın yakın zamanda hızlı bir çözüme kavuşmayacağı açık.
Avrupa’nın geri kalanında, AB’nin Ukrayna’ya verdiği desteğin devam etmesi konusunda şüphelerini dile getiren sesler yükselmeye devam ediyor.
Bazıları açıkça silah sevkiyatına karşı kampanya yürüten ve Ukrayna’nın katılımına kapıyı açan aşırı sağın yükselişiyle birlikte, pek çok kişi Haziran seçimlerinin sonuçlarının Ukrayna’nın kaderini daha da kötüleştirebileceğinden korkuyor.
Cuma günü Avrupa Komisyonu üye ülkelere Ukrayna’nın üyelik müzakerelerini başlatma kriterlerini yerine getirdiğini söyledi. Avrupa Politika Çalışmaları Merkezi CEO’su Karel Lainoo euronews’e yaptığı açıklamada, Ukrayna’nın yeni Avrupa Parlamentosu oluşumu sırasında karşılaşabileceği en büyük zorluğun tam üyeliğe giden yolda yeterli desteği bulmak olacağını söyledi.
Her ne kadar her ikisi de Ukrayna’nın sadık destekçileri olan S&D ve EPP’nin Parlamentodaki en güçlü iki grup olarak kalması bekleniyorsa da, “üçüncü veya dördüncü en büyük grup Avrupa şüphecileri veya daha da kötüsü, Avro karşıtı gruplar haline gelebilir veya gelmesi bekleniyor. Lainoo, “Bu sadece daha da zorlaşacak” dedi.
“Bu süreç (Avrupa Komisyonu Başkanı Ursula) von der Leyen tarafından çok açık bir şekilde başlatılmış ve Ukrayna’nın 2030 yılına kadar üye olması gerektiğini söyleyen (Avrupa Konseyi Başkanı) Charles Michel tarafından da desteklenmiş olsa bile, bu sürecin yavaşlaması muhtemeldir. aşağı.”
Avrupa bu sefer tehdidin farkında
Ve bu sadece savaşla ilgili değil. Ukrayna’nın üyeliğini de onaylaması gereken üye devletler, ekonomilerini korumaya öncelik vermeyi seçebilir ve bu hamleyi meşrulaştırmanın bir yolu olarak vatandaşları arasındaki şüpheci görüşlere boyun eğebilirler.
“Politikacılar şunu söyleyecektir, bakın bu, Avrupalıların oldukça muhafazakar olduğu veya Ukrayna gibi bir ülkenin çok hızlı bir şekilde ortak pazara katılmasından, tek pazara tam erişimden faydalanmasından ve sonuçta tarımsal tek pazarı ve pazarın diğer yönlerini çarpıtmasından korktuğu anlamına geliyor çok daha ucuz ürünlerle. Bu nedenle pazarımızı korumalıyız ve onu yavaşlatacağız” diye açıkladı Lainoo.
Ancak bu aynı zamanda AB’nin Kiev’i kurumaya bırakması ve Kremlin’in bir kez daha ilerlemesine olanak sağlaması anlamına mı gelecek? Lainoo öyle düşünmüyor, özellikle de siyasi yelpazenin en uç noktalarında bile Ukrayna’nın savaş çabaları konusunda bir fikir birliği olmadığı için.
Daha da önemlisi Avrupa bu sefer Moskova’dan gelen tehdidin tamamen farkında.
“Bunun Avrupa için varoluşsal bir mesele olduğuna dair taraflar arasında bir farkındalık var. Mantıksal olarak evet; muhtemelen duygusal olarak öyle değil. Ancak rasyonel olarak bunun Avrupa için bir tehlike olduğunu söyleyeceklerdir” diye tamamladı Lainoo.
