Toplam 100 sandalyeye ulaşan Avrupa Parlamentosu’nun bağımsız üyeleri grup arayışında. Bu AP milletvekillerinin birçoğu hem sol hem de sağda radikal siyasi görüşlere sahip ve sıklıkla Rusya, Yeşil Anlaşma ve genişlemeye ilişkin politikalara karşı çıkıyorlar.
Yeni AB Parlamentosu’na toplu olarak 100 kadar milletvekilini temsil eden alışılmadık partilerin akını bekleniyor. Bu, daha büyük, yerleşik parti gruplarının, siyasi olarak öngörülemeyen güçlerin önemli bir varlığıyla başa çıkma ihtiyacı duyacağı ilk olayı işaret ediyor.
Avrupa Parlamentosu’nun bu üyelerinden 46’sı bağlantısız gruplara aitken, 56’sı geçici olarak henüz kaydedilmemiş milletvekilleri listesinde yer alıyor; bunlar siyasi bağlantı arayan yeni gelenler. Teknik olarak, bunlar “giden Parlamento’da kurulan siyasi grupların hiçbiriyle uyumlu olmayan yeni seçilmiş üyelerdir.”
Her iki grubun hatırı sayılır büyüklüğü, AB Parlamentosu’nun genel çerçevesi içindeki radikal veya eksantrik konumları göz önüne alındığında, yeni koalisyonların oluşumunu doğrudan veya dolaylı olarak etkileyecektir.
“Bu uçtaki partiler, bu meydan okuyan partiler gerçekten ana akım partileri ideolojik tavizler vermeye, kendilerini daha sola ya da daha sağa yeniden konumlandırmaya zorlayabilir mi?” Leuven Katolik Üniversitesi’nde (KU Leuven) Avrupa Siyaseti dersi veren Wouter Wolfs soruları soruyor.
Wolfs, “Ve eğer durum böyleyse, Avrupa düzeyinde fikir birliği oluşturmayı potansiyel olarak karmaşık hale getirebilir. Bu önemli bir zorluk teşkil ediyor çünkü Avrupa Parlamentosu genellikle yalnızca ana ana akım gruplar arasında fikir birliği olduğunda etkili bir şekilde çalışıyor” diyor.
Almanca sorusu
Strasbourg ve Brüksel’e en fazla sayıda bağlı olmayan ve kayıtlı olmayan milletvekili getirecek ülke, hem aşırı sağdan hem de aşırı soldan temsilciler gelen Almanya’dır.
Almanya İçin Alternatif (AfD), aşırılıkçılığı ve Çin ve Rus nüfuz ajanlarıyla iddia edilen bağlantıları nedeniyle Marine Le Pen liderliğindeki aşırı sağ Kimlik ve Demokrasi grubundan ihraç edildi.
AfD AB parlamentosunda 15 sandalyeye sahip olacak. Liderliği, diğer ülkelerdeki benzer partilerle yeni bir “alternatif sağ” grup oluşturmayı amaçlıyor. Kendi gruplarını kurmak için yedi ülkeden en az 23 sandalyenin gerekli olduğu göz önüne alındığında, on beş sandalyeyle bu umut verici bir başlangıç.
AfD’nin diğer potansiyel ortakları arasında Bulgaristan’ın aşırı sağ Rönesans partisi, Fransa’nın Marion Maréchal ve Eric Zemmour liderliğindeki aşırı sağ Reconquer partisi, Macaristan’ın Benim Vatanım partisi, Slovakya ve Çekya’dan çeşitli hareketler ve Polonya’nın aşırı sağ koalisyonu Konfederacja yer alabilir. hizipler.
“Altı milletvekilinden en az üçü AfD ile yeni bir gruba katılabilir. Yeni alternatif sağ gruba katılabilecek Polonyalı milletvekillerinden biri, parlamento dokunulmazlığı parlamentoda kaldırılan Polonyalı milletvekili Grzegorz Braun’dur. SejmEuronews Anket Merkezi analisti Tomasz Kaniecki, “Geçen Aralık ayında Yahudilerin Hanuka bayramını kutlamak için mumları söndürdükten sonra” dedi.
Eğer bu senaryo gerçekleşirse, AB parlamentosunun aşırı sağ kanadındaki Kimlik ve Demokrasi grubunu tehlikeye atabilir, ideolojik fikir birliğine zarar verebilir ve Marine Le Pen’in partisinin siyasi odağını merkeze kaydırma yönündeki girişimlerini boşa çıkarabilir.
Fransa’da erken seçim için son dakika seçim kampanyası düzenlemek zorunda kalan ve Başkan Macron’la son hesaplaşmaya dönüşme vaadinde bulunan Marine Le Pen için hassas bir an bu.
Tomasz Kaniecki’ye göre bu durum, İtalya Başbakanı Giorgia Meloni’nin partisi ve Polonya’nın Hukuk ve Adalet Partisi (PiS) de dahil olmak üzere Avrupalı Muhafazakarlar ve Reformcular üzerinde domino etkisi yaratabilir; her ikisi de zaten sağ kanattan savunmasız durumdadır: “PiS sıraya girdi Başbakan Donald Tusk’ın Koalisyonu’nun (KO-EPP) arkasında hayal kırıklığı yaratan ikinci bir pozisyona geldi çünkü daha radikal seçmenlerin bir kısmı Konfederasyona geçti.”
Muhafazakar Koalisyon için koşullar, ECR ve ID’nin EPP’nin ılımlı muhafazakarlarıyla uzlaşma sağlamak amacıyla aniden merkeze kayma çabalarını karmaşık hale getirebilir.
Çatısız “Sol”
Sol kanatta da benzer bir senaryo yaşanıyor. Almanya bir kez daha potansiyel yeni bir egemenlikçi-sol koalisyonun merkez üssü olarak ortaya çıkıyor. Die Linke’nin (Sol) eski lideri Sarah Wagenknecht, sol ilkelerle egemenlikçi-popülist talepler arasında bir yerde kalan tek başına siyasi gündemi takip etmek için partisinden ayrıldı.
Wagenknecht teorisi, aşırı sağ seçmenlerin liberal sol tarafından hayal kırıklığına uğradığını düşünen bireyler olduğu varsayımına dayanıyor.
Kayıtlı olmayanlar arasında yer alan DSW hareketi, Slovakya, Bulgaristan, İtalya, 5 Yıldız Hareketi ve Baltık ülkelerindeki bazı partilerdeki benzer hareketleri kutuplaştırabilir.
Potansiyel bir alternatif sol hareket, S&D’den bazıları da dahil olmak üzere önemli sayıda solcu milletvekilinin desteğini alarak sosyal demokratları muhafazakarlarla müzakere etmeye zorlayabilir.
Alternatif sağ ve alternatif sol olmak üzere her iki potansiyel grup da, Rusya ile olan belirsiz bağları ve Ukrayna meselesine ilişkin hoşgörülü tutumları nedeniyle AB kurumları tarafından yakından izleniyor.
“Güvenlik meselesi açısından önemli olan birkaç konu var. Örneğin bazı milletvekilleri, özellikle komitelerde yer alıyorlarsa, Ukrayna, serbest ticaret ve Rusya ile ilişkilerin bazı yönlerine ilişkin gizli bilgiler alıyorlar. Bunlar, Wolfs, “Avrupa Parlamentosu’nda bu tür bilgilerle ne yapacağız?” sorusunu gündeme getiriyoruz.
Bu alternatif veya karşıt partiler genişleme politikalarını ve savunmaya ilişkin her türlü girişimi engelleyebilir.
“AP ancak ana ana akım gruplar arasında fikir birliği olduğunda işlev görür. EPP, Yenileme merkezde, S&D ve Yeşiller bir dereceye kadar. Ve kendilerini baskı altında hissederlerse ve bir fikir birliğine varamayacaklarını hissederlerse çünkü Radikal veya marjinal partiler tarafından çok fazla eleştiriliyorsanız, bu potansiyel olarak karar alma sürecini etkileyebilir, ancak bu her zaman bir bakıma dolaylı bir etki olacaktır” diye bitiriyor Wouter Wolfs.
