Yeterince incelenmemiş adayların dahil olduğu bir dizi utanç, Birleşik Krallık seçimlerinde Brexit aktivisti ve eski milletvekili Nigel Farage liderliğindeki isyancı bir güç hakkında kırmızı bayrakların yükselmesine neden oldu.
Erken genel seçime sadece iki hafta kala, İngiltere’nin iktidardaki Muhafazakar Partisi, bir yüzyıldan uzun bir sürenin en büyük yenilgisiyle karşılaşabilecek gibi görünüyor.
İşçi Partisi’nin ezici bir zafer kazanması beklenirken, Muhafazakarların çöküşünün büyük kısmı onların sağındaki isyancı partiye ait olacak.
Anketlere göre, önde gelen Brexit aktivisti ve eski milletvekili Nigel Farage liderliğindeki göç karşıtı, “uyanma” karşıtı ve kültürel açıdan gelenekçi Reform UK partisi, ulusal oyların yüzde 15’ini veya daha fazlasını alacak. Muhafazakâr Parti’ye tek puan farkla liderlik ettiğini gösteren bir anket, her ne kadar farkın hata payı dahilinde olmasına rağmen, duvardan duvara yayınlanıyordu.
Farage’ın kendisi de, seçmenlerinin yoğun Brexit yanlısı görüşleri ve ekonomik bunalım atmosferi nedeniyle ulusal düzeyde ilgi gören bir bölge olan Clacton’un milletvekili olmak için yarışıyor.
Bu, Farage’ın parlamentoya girmek için sekizinci girişimi olacak ve ilk kez kazanması bekleniyor.
Peki kazanmaya çalıştığı seçmenler kimler?
Reform’un konuşması doğrudan kalıplaşmış yaşlı sağcı seçmeni hedef alıyor gibi görünüyor – ancak Bristol Üniversitesi Siyaset Sosyolojisi Profesörü Paula Surridge’e göre, şu anda partiyi destekleyen seçmen kesimi, birçok yorumcunun kabul ettiğinden daha fazla, sol-sağ ayrımının iki yanında yer alıyor. .
Euronews’e şunları söyledi: “Reformun Muhafazakarlar’dan kazandığı seçmen reformu, göçün temel kaygısı olması açısından en belirgin olanıdır.” “Yasadışı göç ve ‘küçük tekneler’ konusunda özellikle katı davranıyorlar.”
“Değerler açısından Muhafazakarlara sadık kalanlara göre sosyal açıdan biraz daha muhafazakarlar, ancak ekonomik açıdan daha sol eğilimliler; bu da partinin söylemi ve manifestosuyla biraz uyumsuz.”
Reform’un “Sizinle Sözleşme” olarak damgaladığı bu manifesto, ağırlıklı olarak vergileri düşürmeye ve ekonomik büyümeyi hızlandırmaya odaklanıyor.
Bu yasa, daha zengin seçmenlerin ilgisini çekmek için tasarlanmış gibi görünen çeşitli önlemler içeriyor; bunların arasında, değeri 2 milyon £’dan (2,36 milyon Euro) az olan mülklerin muaf tutulması için veraset vergisi eşiğinin kaldırılmasına yönelik abartılı bir taahhüt de yer alıyor.
Sözde sözleşmenin mali unsuru, bağımsız Mali Araştırmalar Enstitüsü tarafından yapılan bir analizde parçalandı ve şu sonuca varıldı: “Ekonomik büyümenin ne kadar artacağına dair son derece iyimser varsayımlara rağmen, bu manifestodaki toplamlar birbirini tutmuyor. ”
‘Britanya’yı Geri Almak’: Topyekün kültür savaşı saldırısı
Ancak bu planlar birçok potansiyel Reform seçmeninin ekonomik görüşleri ile çelişiyorsa, manifestonun diğer politikaları aşırı sağın favori konularının bir listesidir.
Zorunlu olmayan göçün dondurulması ve “yabancı işçi” çalıştıran işletmelere cezai bir vergi getirilmesi yönündeki sert planın yanı sıra, sözleşme aynı zamanda “uyandırılmış polislik” olarak adlandırdığı şeyin sona ermesi ve İngiliz eğitiminin felsefi olarak temizlenmesi için de baskı yapıyor.
Bu, okulları “vatansever” bir eğitim modelini uygularken “trans ideolojisini yasaklamaya” zorlayacak ve “İngiliz veya Avrupa emperyalizmi veya köleliğinin bir dönemi veya örneği hakkındaki herhangi bir öğretimin, Avrupa dışı bir transseksüellik örneğinin öğretilmesiyle eşleştirilmesi gerektiğini” ilan edecek. dengeyi sağlamak için aynı şey.
Ulusal kimlik teması, Dünya Sağlık Örgütü, Dünya Ekonomik Forumu ve nakit para kullanımının azalmasıyla ilgili COVID-19 sonrası paranoyaya işaret eden “Britanya’yı Geri Almak” başlıklı kendi tam sayfasına bile sahip.
Galli ve İngiliz kimliğini kutlamak için iki yeni ulusal bayram önermenin yanı sıra, manifesto bunun topyekün bir kültür savaşı saldırısı başlatacağını ilan ediyor.
“Kişisel özgürlüğü ve demokrasiyi tehdit eden sol önyargıyı ve politik olarak doğru ideolojiyi durduracak yasayı çıkarın” yazıyor. “Artık bankaların kapatılmasına, kültürün iptal edilmesine, solcu nefret çetelerine veya kamu kurumlarında siyasi önyargılara son. Birleşik Krallık’ta şeriat hukukunun kullanılmasını durdurun.” (İngiliz hukuk sisteminde şeriat hukuku kullanılmamaktadır.)
O halde partinin istediğini söylediği şey budur. Ancak onu temsil etmek için seçtiği insanlar da bunu gösteriyor.
Çatışmanın içine, sınırın ötesine
Reform İngiltere’nin 600’den fazla adayının çoğu, Rishi Sunak tarafından erken seçim çağrısı yapıldığında aceleyle seçildi. Bu durum partiye geçmişteki sorunlu açıklamalarını incelemek için çok az zaman bıraktı ve sonuçlar iyi olmadı.
Adaylardan biri olan Ian Gribbin, sağcı bir haber sitesinde Birleşik Krallık’ın İkinci Dünya Savaşı’nın dışında kalmasının “çok daha iyi” olacağını yazdığı eski gönderilerin yeniden ortaya çıkmasının ardından özür dilemek zorunda kaldı.
Gönderilerden birinde “Hitler’in tarafsızlık teklifini kabul etseydik Britanya bugün çok daha iyi bir durumda olurdu… ama ah hayır, Britanya’nın çarpık zihniyeti kendi halkını gözetmek yerine tuhaf uluslararası ahlak kavramlarına değer veriyor” yazıyordu. .
Ayrıca kadınları “sünger cinsiyet” olarak adlandırdı ve cinsiyetler arasındaki ortalama yaşam süresi farkı kapatılıncaya kadar kadınların tıbbi bakımdan mahrum bırakılması gerektiğini öne sürdü. Halen Reform Birleşik Krallık’ın Bexhill ve Battle koltukları için adayı olmaya devam ediyor.
Diğer aday Jack Aaron, kişilik tiplerine ilişkin sahte bilimsel bir teori olan “Socionics”e göre Hitler’i “zeki” bir adam olarak tanımladığı yorumları savunmak zorunda kaldı. Yine aday olmaya devam ediyor.
Aslında geri çekilen Reform adaylarından birinin, daha önce okuyucuları açıkça ırkçı olan İngiliz Ulusal Partisi’ne oy vermeye çağırdığı ortaya çıkan Grant StClair-Armstrong olduğu ortaya çıktı.
Reform’un kendisinin “kabul edilemez” olarak kınadığı yorumları için özür dileyen StClair-Amstrong, şu konuda ısrarcıydı: “Ben herhangi bir biçimde veya biçimde, belki açık sözlü bir ırkçı değilim. Pek çok Müslüman arkadaşım var ve bunlardan üçü bana baba diyor.” Politico, çocuklarıyla ilgili konuşmadığını bildirdi.
Farage ve fiili eş lideri Richard Tice, bu olayların suçunu, aleyhinde yasal işlem başlatmayı düşündüklerini söyledikleri üçüncü taraf bir inceleme yüklenicisinin sözde başarısızlıklarından sorumlu tuttu. Ancak partinin aslında bir inceleme kurumu değil, kullanıcıların kendilerinin bilgi yükleyebileceği otomatik, ücretli bir platform olan Vetting.com’u kullandığı ortaya çıktı.
Bununla birlikte Farage, bunun sorumlusunun kuruluşta “dikiş” olabileceğini öne sürdü.
Ancak Reform’un gerektiği gibi incelemek için zamanının olmadığı konusunda ısrar ettiği çok sayıda adayın yanı sıra, kampanya başladığından bu yana Farage’ın kendisinin söyledikleri de var.
Başbakan Rishi Sunak, D Günü anma töreninden erken ayrılarak müttefiklerini şok ettiğinde ve ulusun çoğunu kızdırdığında, Farage bir röportajı kullanarak Birleşik Krallık’ın Asya kökenli ilk başbakanının “tarihimizi ve kültürümüzü anlamadığından” şikayet etti.
BBC muhabiri tarafından yayında sözlerine çağrılan Farage, Sunak’ın “sınıf, ayrıcalık ve bu ülkedeki sıradan halkın hislerinden tamamen kopuk” olduğu konusunda ısrar etti.
Yıkım güllesi olarak Farage (yine)
Tüm bunların ne ölçüde önemli olduğu büyük ölçüde Reform’un 4 Temmuz’da alacağı sonuca ve Farage’ın bundan sonra ne yapacağına bağlı.
Anketlere göre Reform’un ulusal oyların yüzde 15’ini veya daha fazlasını alması bekleniyor. Muhafazakâr Parti’ye tek puan farkla liderlik ettiğini gösteren bir anket, duvardan duvara yayınlanmıştı ancak bu fark, anketin hata payı dahilindeydi.
Ancak bu oy artışı doğrudan anlamlı sayıda sandalyeye dönüşmeyebilir.
Birleşik Krallık’ın ilk-sonraki seçim sistemine göre, bir partinin ulusal oy payı esasen önemsizdir. Bunun yerine, her sandalye, payları ne kadar küçük olursa olsun, seçim bölgesinde en çok oyu kazanan aday tarafından temsil edilir.
Bu, başlangıçta aday olmayı hiç planlamadığını iddia eden Farage’ı rahatsız etmiyor gibi görünüyor. Mücadeleye girişi partisini güçlendirdi ve Muhafazakar Partiyi mevcut haliyle yok etme hedefi konusunda giderek daha açık hale geliyor.
4 Temmuz’dan sonra partinin boyutunun ne kadar küçüldüğüne ve partiyi kimin iktidardan düşürdüğüne bağlı olarak, kendisi de saflarına kabul edilebilir.
Ve eğer bir liderlik yarışına girmeyi başarırsa, nihai kararı veren tabandan gelen parti üyeleri ona gösteriyi yönetme şansı verebilir.
Euronews yorum almak için Reform UK’e ulaştı ancak parti bu haberin yayınlandığı sırada yanıt vermedi.
