Paris’teki Centre Pompidou, modern heykeltıraş Constantin Brancusi’ye şimdiye kadarki en büyük sergisini veriyor

Çoğu zaman modern heykel sanatının kurucu babalarından biri olarak selamlanan Romanya doğumlu Constantin Brancusi, evlat edindiği ülke Fransa tarafından tamamen benimsenmişti ve bu duygu karşılıklıydı.

Heykeltıraş 1957’de öldüğünde, 1916’dan ölümüne kadar eserlerinin çoğunu tamamladığı Paris stüdyosunu Fransız hükümetine bıraktı. Brancusi’nin stüdyosu Centre Pompidou koleksiyonunda bir mücevher haline geldi ve 1997 yılında müze duvarlarının dışındaki parviste tamamen yeniden inşa edildi.

Centre Pompidou’da yenileme çalışmaları sürerken müze, Brancusi’nin stüdyosunda küçük bir manzara değişikliği yapma fırsatını değerlendirdi ve sanatçının çalışmaları üzerine benzeri görülmemiş bir retrospektif için eserleri ana müze salonuna getirdi.

200’e yakın heykelin yanı sıra stüdyosundaki fotoğraf, çizim, film, arşiv, alet ve mobilyaların yer aldığı sergi, 20. yüzyılın en önemli heykeltıraşlarından biri olan sanatçının hayatına samimi bir bakış sunuyor.

Ayrıca Brancusi’nin stüdyosunda bulunan eserleri, aralarında Tate Modern, MoMa, Guggenheim, Chicago Sanat Enstitüsü, Romanya Ulusal Sanat Müzesi ve Craiova Sanat Müzesi’nin de bulunduğu dünya çapındaki büyük kurumlardan ödünç alınan diğer eserlerle diyaloğa sokuyor.

Centre Pompidou’daki “Brancusi” sergisindeki eserleri inceleyen ziyaretçiler.

“Basitlik karmaşıklığın çözülmesidir”

Brancusi, 1876’da Romanya’nın küçük Hobita kasabasında doğdu ve 1904’te hayatının geri kalanını burada geçireceği Paris’e taşındı. Paris’in 15. Bölgesi’nde birbirine yakın birkaç stüdyoda çalışan Brancusi, eserlerinin etraflarındaki alanla etkileşim kurma biçimine özel bir önem verdi.

Constantin Brancusi

Bu ilişkiyi tercüme etmek için sıklıkla biçimle oynadı ve figürleri en basit görsel ifadelere indirgedi; tıpkı Amerika Birleşik Devletleri’nde sanatın tanımını tam anlamıyla değiştiren “Uzaydaki Kuş” adlı heykeli gibi.

1927-1928’de ABD Gümrük Ofisi, heykeltıraşı metalden yapılmış endüstriyel bir parça olarak görüp sanat eseri olarak sınıflandırmayı reddettiği için mahkemeye verdi. Brancusi davayı kazandı.

Sanatını soyut olarak nitelendiren sanat eleştirmenlerini sık sık eleştirdi ve şunları söyledi: “Onlar benim çalışmalarıma soyut diyen embesillerdir. Soyut dedikleri şey en gerçekçi olanıdır, çünkü gerçek olan şeylerin dış görünüşü değil, fikri, özüdür.”

Serginin merkezinde, akıl hocası ve efsanevi Fransız heykeltıraş Auguste Rodin’den Romanya mimarisine, Afrika ve Asya sanat geleneklerine kadar Brancusi’nin ilham kaynakları yer alıyor. Aynı zamanda doğrudan oyma tercihi de dahil olmak üzere Brancusi’nin yaratıcı sürecine ışık tutuyor.

Paris’teki Centre Pompidou’daki yeni retrospektifte Constantin Brancusi’nin bir dizi büstü.

Mektuplar, basın makaleleri, günlükler ve kayıtlar da dahil olmak üzere zengin belge koleksiyonu, onun hayatını daha geniş bir sanatsal ve tarihi bağlama oturtarak, Marcel Duchamp ve Amadeo Modigliani gibi diğer sanatçılarla olan dostluklarını belgeliyor.

Son olarak serginin ilerleyişi, sanatçının ana çalışma serisini ve hareket ve ışığın etkileri, mekanla ilişki ve formun belirsizliği dahil olmak üzere modernizmin zorluklarını yansıtıyor.

Ziyaretçiler Centre Pompidou’daki sergide Constantin Brancusi’nin sütunlarını inceliyor.

Uzay ve zaman

Brancusi, hayatının sonuna doğru yaratmayı tamamen bırakmış, bunun yerine stüdyosu bağlamında mevcut işlerinin birbiriyle olan ilişkisine odaklanmıştı. Ne zaman bir eser satsa, mekanın ahengi bozulmadan, yerinde kalsın diye alçıyla yeniden yaratırdı.

Organizatörler, Brancusi’nin çok değer verdiği ambiyansı yeniden yaratmak amacıyla yeni sergi için tüm parçaları bir araya getirmek için iki yıl boyunca çalıştı. Sergide, sanatçının imzasını taşıyan ve en sevdiği müziklerden oluşan müziklerle hayat bulan 120 eserin yer aldığı 11 temalı oda yer alıyor.

Yeni sergi, Brancusi’nin stüdyosundaki ortamın bir kısmını yeniden yaratmayı amaçlıyor.

Sergide Brancusi’nin en sevdiği müziklere yer veriliyor ve aralarında Romen halk sanatçılarının plakları da yer alıyor.

Serginin yardımcı küratörü Valérie Loth, Euronews Culture’a şunları söyledi: “Müziğin Brancusi’nin hayatında önemli bir yeri vardı. “Stüdyosunda birkaç fonograf vardı. Düzenlediği ve o dönem sanatçıların üne kavuştuğu suarelerde de sürekli müzik çalınırdı. Hatta gitar ya da keman bile çalıyordu.”

Film müziği Brancusi’nin Romanya’dan Fransa’ya olan yolculuğunun izini sürüyor; bazı şarkılar Brancusi’nin büyüdüğü Romanya bölgesi Oltenia’dan geliyor, diğerleri ise Paris’teki 20. yüzyıl sanat ortamını temsil ediyor.

Sergi küratörü Ariane Coulondre, “Brancusi’nin yaşam yolculuğu sürgündeki bir adamın yolculuğudur” dedi. “Hayatının 28 yılını Romanya’da geçirdi ve bir noktada Avrupa’yı çoğunlukla yürüyerek geçmeye karar verdi. Bu sergide onun olağanüstü yolculuğunu yeniden yaratmamız çok doğal.”

“Brancusi” sergisi 1 Temmuz’a kadar Paris’teki Centre Pompidou’da halka açık.