Pulitzer Ödülü: 2024 sanat kategorisinin kazananları kimlik, ırk ve savaşı ele alıyor

Gazetecilik ve sanatın en iyilerini onurlandıran ABD merkezli ödüller olan Pulitzer Ödülleri’nin bu yıl kazananları arasında ırk, kölelik ve ABD İç Savaşı’nı konu alan hem gerçek hem de uydurma birçok hikaye yer aldı.

Kitap, tiyatro ve müzik başta olmak üzere sanatı kapsayan sekiz kategoride ödül alanların dökümünü burada bulabilirsiniz.

Kurgu – Jayne Anne Phillips’in “Gece Nöbeti”

2024 Pulitzer Kurgu Ödülü sahibi Jayne Anne Phillips’in “Gece Nöbeti”.

İç Savaş sonrasında Batı Virginia’daki Trans-Allegheny Akıl Hastanesi’nde geçen yazarın farklı savaşları konu alan üçlemesinin üçüncü bölümü, bir Konfederasyon askeri tarafından istismara uğrayan 12 yaşındaki bir kız çocuğu ve annesini konu alıyor.

Batı Virginia yerlisi olan Phillips, sekiz yıl önce yazmaya başladığını ve İç Savaş döneminin giderek daha fazla ve rahatsız edici bir şekilde zamanında bulduğunu söyledi.

“İç Savaş’ın bu ülke üzerinde hâlâ çok büyük bir etkisi var” dedi. “Umarım insanlar bir kurgu parçasını alıp politikalarını bir kenara bırakır ve o zamanın insanları için nasıl bir şey olduğunu hissetmeye başlarlar.”

Tarih – “Dürüst Yaşama Hakkı Yok: İç Savaş Döneminde Boston’daki Siyah İşçilerin Mücadeleleri” Yazan: Jacqueline Jones

2024 Pulitzer Tarih Ödülü sahibi Jacqueline Jones’un yazdığı “Dürüst Yaşama Hakkı Yok: İç Savaş Döneminde Boston’daki Siyah İşçilerin Mücadeleleri”.

Austin’deki Texas Üniversitesi’nde uzun süredir öğretim üyesi olan ve daha önce iki kez Pulitzer finalisti olan Jones, yakın zamana kadar anlatıların savaş alanına odaklanmasından dolayı İç Savaş hakkında yazılacak çok şey kaldığını belirtti.

“Dürüst Yaşama Hakkı Yok” üzerinde çalışmaya başladı çünkü şehrin kölelik karşıtı aktivizmin merkezi olduğu bir dönemde Boston’da Siyah insanlara nasıl davranıldığını merak ediyordu.

“Radikal kölelik karşıtlarının Boston’da çok küçük bir azınlığı temsil ettiği ve toplumsal işbölümünün gerçekten ayrımcı olduğu ortaya çıktı” dedi.

Drama – Eboni Booth’tan “Primary Trust”

Pulitzer komitesi, Booth’un oyununu “yeni bir iş, yeni arkadaşlar ve yeni bir değer duygusu bulan, duygusal açıdan zarar görmüş bir adamın basit ve zarif bir şekilde hazırlanmış hikayesi” olarak nitelendirdi ve küçük nezaket eylemlerinin bir kişinin hayatını nasıl değiştirebileceğini ve tüm bir toplumu nasıl zenginleştirebileceğini gösteriyor. ”

Dizi, siyahi bir kitapçı çalışanının uzun süredir işini kaybettikten sonra yaşadığı beklenmedik yolculuğu konu alıyor. Hayali bir arkadaşı olan yalnız, yetişkin bir adam, Rochester, New York dışındaki küçük kasabasının bazı sakinleri ona yardım edene kadar hayatını bir tiki barda içer.

New York doğumlu Booth, kariyerine sahne oyuncusu olarak başladı ve aynı zamanda “We Were the Lucky Ones” ve “Julia” adlı TV şovlarında da yazdı.

Booth kazandıktan sonra New York Times’a şunları söyledi: “Bu oyunu yazdım çünkü çoğu zaman kendimi çok yalnız hissediyorum ya da özellikle büyüdüğümde kendimi çok yalnız hissettim. (…) Bağlantıya aç olduğumu yazdım ve prodüksiyon aracılığıyla o kadar çok bağlantı kurdum ki bu çok anlamlıydı.”

Biyografi – Ilyon Woo’dan “Efendi Köle Koca Karısı: Kölelikten Özgürlüğe Destansı Bir Yolculuk” VE Jonathan Eig’den “Kral: Bir Hayat”

2024 Pulitzer Biyografi Ödülü’nün iki kazananı.

Bu yılın biyografi kategorisinin iki kazananı da Afro-Amerikan deneyimine odaklandı.

“King”, “Martin Luther King Jr.’ın aydınlatıcı bir portresini” sunuyor. okuyucuların sivil haklar liderinin hayatını daha iyi anlamalarına yardımcı olan yeni kaynak materyallerle. Aynı zamanda tarihsel figüre daha incelikli bir bakış atıyor, eylemlerini ve kararlılığını noktalayan kendini sorgulamayı ve depresyonu araştırıyor.

“Efendi Köle Koca Karı”, 1848’de Gürcistan’dan engelli beyaz bir adam ve onun uşağı kılığına girerek kaçan köleleştirilmiş bir çift olan Crafts’ın gerçek hikayesini anlatıyor. Daha sonra güvenli bir şekilde Kuzey’e vardıklarında ünlü kölelik karşıtları haline geldiler. Hikaye ırk, sınıf ve engelliliğin kesişimini ele alıyor.

Genel Kurgu Dışı – Nathan Thrall’ın “Abed Salama’nın Hayatında Bir Gün: Bir Kudüs Trajedisinin Anatomisi”

2024 Pulitzer Genel Kurgu Dışı Ödülü sahibi Nathan Thrall’ın yazdığı “Abed Salama’nın Yaşamından Bir Gün: Bir Kudüs Trajedisinin Anatomisi”

Batı Şeria’da İsrail işgali altındaki yaşamın bu samimi anlatımı, beş yaşındaki oğlu bir okul otobüsü kazasında ölen Filistinli bir babanın portresi üzerinden anlatılıyor.

Kitap, Thrall’ın New York Review of Books için yazdığı 2021 tarihli bir makaleden uyarlandı. Gazeteci İsrail’de Filistinlilerin yaşamlarını etkileyen sistemik sorunları araştırıyor ve çocuğunu ararken güvenlik düzenlemelerinin adamın hayatını nasıl zorlaştırdığını açıklıyor.

Anı-Otobiyografi – Cristina Rivera Garza’nın “Liliana’nın Yenilmez Yazı: Bir Kız Kardeşin Adalet Arayışı”

Liliana’nın Yenilmez Yazı: Bir Kız Kardeşin Adalet Arayışı”, Pulitzer anı veya otobiyografi Ödülü sahibi Cristina Rivera Garza tarafından yazılmıştır.

Garza, “anı, feminist araştırmacı gazetecilik ve şiirsel biyografi”yi harmanlayarak 20 yaşındaki kız kardeşinin Mexico City’deki cinayetini araştırıyor. Eski erkek arkadaşı tarafından öldürülen Garza’nın kız kardeşi, “tutku suçunun” kurbanı sayıldı.

Yazar, kendi acısına ve kaybına yaklaşırken kadına yönelik şiddeti çevreleyen politikaları ve çifte standartları araştırıyor.

Şiir – Brandon Som’dan “Tripas”

Som’un ikinci şiir koleksiyonu, Meksika-Çin ikili mirasının karmaşıklıklarına eğiliyor. Pulitzer komitesine göre Arizona yerlisinin çalışmaları “çatışmadan ziyade topluluğa” odaklanıyor ve “ailesinin çalışma hayatının saygınlığını” vurguluyor.

Som, San Diego’daki California Üniversitesi’nde edebiyat ve yaratıcı yazarlık alanında doçenttir.

Müzik – “Adagio (Wadada Leo Smith İçin)”, Tyshawn Sorey

43 yaşındaki Amerikalı besteci ve multi-enstrümantalist, New York Times’ın 2020’de “yılın bestecisi” seçilmişti; bu dönemde, canlı performans kısıtlamalarına rağmen, Kovid-19 salgını ona üretken bir eser yaratma konusunda ilham vermişti.

Sorey’in saksafon konçertosunun prömiyeri 16 Mart 2023’te Atlanta Symphony Hall’da yapıldı. Pulitzer komitesi bunu “sessizce yoğun, gösteriden ziyade samimiyete değer veren güzel bir saygı duruşu” olarak nitelendirdi.